Days Of '49 - Hammers of Misfortune

Old Tom Moore, from the bummer’s shore in the good old golden days

They call me a bummer and a ginsot too, but what cares I for praise?

I rove around from town to town, folks call me a roving sign

«Yes, just Old Tom Moore, he’s a bummer sure, from the days of '49»

My comrades they all loved me well, a jolly saucy crew

A few hard cases I will recall, though they all were brave and true

What’ere the pitch, they never would flinch, they never would fret nor whine

Like good old bricks, they stood the kicks in the days of '49

In the days of old, in the days of gold

How oft’times I repine for the days of old

When we dug up the gold, in the days of '49

There was New York Jake, the butcher boy, he was always getting tight

And every time that he’d get full, he was spoiling for a fight

But Jake rampaged against a knife in the hands of old Tom Clay

And over Jake they held a wake in the days of '49

There was Nantucket Bill, I knew him well, he was always fond of tricks

At a poker game, he was always there, and ready with his bricks

He would ante up and draw his cards, and he would you go a hatful blind

In the game with death, he lost his breath, in the days of '49

There was Ragshag Bill from Buffalo, I never will forget

He would roar all day and roar all night, and I guess he’s roaring yet

One day he fell in a prospect hole of a roaring bad design

And in that hole he roared out his soul, in the days of '49

Of the all friends that I had then, there’s no one left to toast

And I’m left alone in my misery like some poor wandering ghost

I just rove around from town to town, folks call me a roving sign

«Yes, just Old Tom Moore, he’s a bummer sure, from the days of '49»

Oude Tom Moore, van de walgelijke kust in de goede oude gouden tijd

Ze noemen me ook een spelbreker en een ginsot, maar wat geeft mij lof?

Ik zwerf van stad naar stad, mensen noemen me een zwervend bord

«Ja, gewoon Old Tom Moore, hij is zeker een spelbreker, uit de tijd van '49»

Mijn kameraden, ze hielden allemaal heel veel van me, een vrolijke, pittige crew

Een paar moeilijke gevallen zal ik me herinneren, hoewel ze allemaal dapper en waar waren

Wat de toonhoogte is, ze zouden nooit terugdeinzen, ze zouden nooit piekeren of zeuren?

Net als goede oude stenen, stonden ze in de dagen van '49'

In de dagen van ouds, in de dagen van goud

Hoe vaak ik repine voor de dagen van weleer

Toen we het goud opgroeven, in de dagen van '49'

Er was New York Jake, de slagersjongen, hij was altijd strak aan het worden

En elke keer dat hij vol zat, verwende hij zich voor een gevecht

Maar Jake raasde tegen een mes in de handen van de oude Tom Clay

En over Jake hielden ze een wake in de dagen van '49

Er was Nantucket Bill, ik kende hem goed, hij was altijd dol op trucs

Bij een pokerspel was hij er altijd, en klaar met zijn stenen

Hij zou zijn ante verhogen en zijn kaarten trekken, en hij zou je een hatful blind maken?

In het spel met de dood verloor hij zijn adem, in de dagen van '49'

Er was Ragshag Bill uit Buffalo, ik zal het nooit vergeten

Hij zou de hele dag brullen en de hele nacht brullen, en ik denk dat hij nog brult

Op een dag viel hij in een prospect gat van een brullend slecht ontwerp

En in dat gat brulde hij zijn ziel uit, in de dagen van '49'

Van alle vrienden die ik toen had, is er niemand meer om te proosten

En ik ben alleen gelaten in mijn ellende als een arme dolende geest

Ik zwerf gewoon van stad naar stad, mensen noemen me een zwervend bord

«Ja, gewoon Old Tom Moore, hij is zeker een spelbreker, uit de tijd van '49»