За упокой - H1GH

Стон надо мной, вино, до минор, слово не молвлю, надолго замолк.

Виной стало снова вино, кто знал меня до, я там всё равно.

Привет, плачевный исход.

Прощай, последний стакан.

Привет, врачебный эскорт,

Где взгляды все свысока.

Я ждал зачем-то восход,

Но стал заметен закат.

И я в земле глубоко,

Прости, явно не в облаках.

Мам, я перебрав не ограничивался дома, там был словно храм и во мне ничего

святого.

Не плачь, мой друг, ты сам мне наливал и сам хотел, чтоб в состоянии этом жизни

*** слабых тел.

Это аффект и я был должен подытожить, но продолжил, пру как нож и каждый может

так быть тоже.

Я вам говорил напрасно, что так говорить прекрасно и, ведь кроме литра красной

помню в палитре красок.

Помню, искал выход там и не нашел,

Всё дальше как по трафарету.

Вылетает табурет и пролетает жизнь в моментах,

Умираю, но кто-то спасает так нелепо.

Припев:

Сперва он убьёт моё время, потом он убьет мою печень,

Затем убьет лучших друзей, за ними убьёт и меня.

Тогда, когда лежа в земле я останусь безмолвным навечно,

Затем он продолжит веселье и снова нальёт для тебя.

Мне сулили звезды роли алкоголика, но я убит за слезы боли.

Ты доволен, а?

Кто ты там бог, дьявол?

Прости, не видно лица, но знаю, что тебя каждый почти

тут выдумал сам.

Скажи, ты думал о людях, когда ты выдумал градус?

Выдумав *** и выдав за казус?

Ты видел много пьяных драк, много насилия и крови, алкоголь твой главный враг,

но мозги видимо ты пропил.

Пьяным — дорога в небеса, тут караваны таких же как мы,

Надеюсь, что никогда-никогда-никогда-никогда я тут не увижу родных.

Руками друга отравлял, каким был дрянной твой девиз, когда в минуту отправлял

ты в длинный ряд самоубийц.

Я для всех как бывалый альпинист, никто не знал, что мог сорваться валом вниз я

без оваций и под свист.

Кто ты?

Бог или кто?

Или уже ты не ты?

Видишь на шее следы?

Вот он итог.

Чертова боль, я скован тобой, канул в омут гнилой, нет дороги домой.

Разум сводим на ноль и наша сломана воля, пахнет комната кровью, виной алкоголь.

Припев:

Сперва он убьёт моё время, потом он убьет мою печень,

Затем убьет лучших друзей, за ними убьёт и меня.

Тогда, когда лежа в земле я останусь безмолвным навечно,

Затем он продолжит веселье и снова нальёт для тебя.

Дразнят, выпей на праздник, хватит выглядеть мразью,

Хватит ныть, мы не грязнем, хватит жить без пристрастий.

Видите, покой и шум меняются местами, а я не пить за упокой прошу,

когда меня не станет.

Выпей на праздник, выглядишь мразью,

Ведь мы не грязнем, это ты без пристрастий.

Видите, покой и шум меняются местами, а я не пить за упокой прошу,

когда меня не станет.

Een gekreun over mij heen, wijn, in C mineur, ik zeg geen woord, ik viel een hele tijd stil.

Wijn werd weer de schuld, wie kende mij al, ik ben er toch.

Hallo, triest resultaat.

Vaarwel, laatste glas.

Hallo medische escort,

Waar de uitzichten allemaal naar beneden zijn.

Om de een of andere reden wachtte ik op de zonsopgang,

Maar de zonsondergang was zichtbaar.

En ik zit diep in de grond

Sorry, duidelijk niet in de wolken.

Mam, nadat ik er doorheen was gegaan, was ik niet beperkt tot het huis, het was daar als een tempel en er was niets in mij

heilige.

Huil niet, mijn vriend, je schonk me zelf een drankje in en dat wilde je zelf in deze staat van leven

*** zwakke lichamen.

Dit is een affect en ik moest het samenvatten, maar ik ging door, snijdend als een mes en iedereen kan het

zo zij het ook.

Ik heb je tevergeefs gezegd dat het prima is om zo te praten en, afgezien van een liter rood

Ik herinner me in het palet van kleuren.

Ik herinner me dat ik een uitweg zocht en die niet vond,

Alles gaat verder als een stencil.

Een kruk vliegt uit en het leven vliegt in momenten,

Ik ga dood, maar iemand redt zo belachelijk.

Refrein:

Eerst doodt hij mijn tijd, dan doodt hij mijn lever

Dan zal hij zijn beste vrienden vermoorden, daarna zal hij mij vermoorden.

Dan, als ik in de grond lig, zal ik voor altijd zwijgen,

Dan zal hij het plezier voortzetten en weer voor je gieten.

De sterren hadden me de rol van alcoholist beloofd, maar ik werd vermoord vanwege tranen van pijn.

Ben je blij, hè?

Wie ben jij god, duivel?

Het spijt me, je kunt je gezicht niet zien, maar ik weet dat bijna iedereen van jullie

hier heb ik het bedacht.

Vertel eens, dacht je aan mensen toen je de graad uitvond?

*** uitvinden en doorgaan als een incident?

Je zag veel dronken gevechten, veel geweld en bloed, alcohol is je grootste vijand,

maar blijkbaar heb je je hersens opgedronken.

Dronken - de weg naar de hemel, er zijn karavanen zoals wij,

Ik hoop dat ik mijn familieleden hier nooit, nooit, nooit, nooit zal zien.

Vergiftigd met de handen van een vriend, wat een waardeloos motto was toen je stuurde

je zit in een lange rij van zelfmoorden.

Ik ben als een ervaren klimmer voor iedereen, niemand wist dat ik als een schacht naar beneden kon vallen

zonder applaus en onder de fluit.

Wie ben jij?

Allah of wie?

Of ben je dat al niet?

Zie je vlekken in je nek?

Hier is het resultaat.

Verdomde pijn, ik ben aan je gebonden, ik ben weggezonken in een verrot zwembad, er is geen weg naar huis.

We reduceren de geest tot nul en onze wil is gebroken, de kamer ruikt naar bloed, alcohol is de schuldige.

Refrein:

Eerst doodt hij mijn tijd, dan doodt hij mijn lever

Dan zal hij zijn beste vrienden vermoorden, daarna zal hij mij vermoorden.

Dan, als ik in de grond lig, zal ik voor altijd zwijgen,

Dan zal hij het plezier voortzetten en weer voor je gieten.

Plagen, drinken voor de vakantie, stoppen met eruit te zien als uitschot,

Stop met zeuren, we worden niet vies, stop met leven zonder verslavingen.

Zie je, vrede en lawaai veranderen van plaats, en ik vraag je niet te drinken voor vrede,

wanneer ik weg ben.

Drink wat voor de vakantie, je ziet eruit als uitschot

Wij worden tenslotte niet vies, jij bent het zonder verslavingen.

Zie je, vrede en lawaai veranderen van plaats, en ik vraag je niet te drinken voor vrede,

wanneer ik weg ben.