Восход - H1GH

Мой восход, мой восход.

Мой восход, мой восход.

Мой восход, мой…

Мой восход, мой восход.

Мой восход, мой восход.

Мой восход…

Припев:

Заря убивает мой закат,

А я иду туда, где мой восход.

Горят пламенем ярким облака,

Слеза не скрывай ты мой восход.

Заря убивает мой закат,

А я иду туда, где мой восход.

Горят пламенем ярким облака,

Слеза не скрывай ты мой восход.

Я пропадал и даже фаны назвали профаном,

Уже тогда строил свой карточный дом.

И я не спал, топтал дороги, папа и мама,

Я крик издал, тогда когда считал миллионы.

Протоптал тротуары, в закате видели звезды,

Встретил собак, что не станут людьми.

Их мне так жаль, там же я видел их слёзы,

А не людей, представляю заново мир.

Я убивал время, разбивая часы,

И я рыдал, зная его родителям мало.

Себе врал и всем длинный врал мой язык,

Но не тогда, когда на правду претендовал он.

Солнце в наших руках, ищем мы жизнь,

В небе закат, но ведь сердце наш гаджет.

Не показали нам солнце, второе дыхание, держись,

Когда покажет человек, тогда небо покажет.

Припев:

Заря убивает мой закат,

А я иду туда, где мой восход.

Горят пламенем ярким облака,

Слеза не скрывай ты мой восход.

Заря убивает мой закат,

А я иду туда, где мой восход.

Горят пламенем ярким облака,

Слеза не скрывай ты мой восход.

Тут только я и восход, оставайся с нами!

Тут только я и восход, в небо поднимаем знамя.

Где мой призыв оставаться людьми, лишь оставаться людьми.

Можно остаться одним, но оставаться людьми.

Заря убивает мой закат,

А я иду туда, где мой восход.

Покажите солнце!

Покажите солнце!

Покажите солнце!

Покажите солнце!

Mijn zonsopgang, mijn zonsopgang.

Mijn zonsopgang, mijn zonsopgang.

Mijn zonsopgang, mijn...

Mijn zonsopgang, mijn zonsopgang.

Mijn zonsopgang, mijn zonsopgang.

Mijn zonsopgang...

Refrein:

Dawn doodt mijn zonsondergang

En ik ga naar waar mijn zonsopgang is.

Wolken branden met een heldere vlam,

Traan verbergt mijn zonsopgang niet.

Dawn doodt mijn zonsondergang

En ik ga naar waar mijn zonsopgang is.

Wolken branden met een heldere vlam,

Traan verbergt mijn zonsopgang niet.

Ik verdween en zelfs de fans noemden me een leek,

Hij was toen al bezig met het bouwen van zijn kaartenhuis.

En ik sliep niet, vertrapte de wegen, papa en mama,

Ik slaakte een kreet toen ik miljoenen aan het tellen was.

Vertrapt de trottoirs, zag de sterren in de zonsondergang,

Ik ontmoette honden die geen mensen zullen worden.

Ik heb zo'n medelijden met ze, daar zag ik hun tranen,

En niet mensen, ik stel me de wereld opnieuw voor.

Ik was de tijd aan het doden door klokken te breken

En ik snikte, ik wist weinig van zijn ouders.

Ik loog tegen mezelf en iedereen loog lang tegen mijn tong,

Maar niet toen hij de waarheid beweerde.

De zon is in onze handen, we zijn op zoek naar leven,

Er is een zonsondergang aan de hemel, maar het hart is onze gadget.

Ze lieten ons de zon niet zien, een tweede wind, wacht even,

Wanneer een man verschijnt, dan zal de lucht verschijnen.

Refrein:

Dawn doodt mijn zonsondergang

En ik ga naar waar mijn zonsopgang is.

Wolken branden met een heldere vlam,

Traan verbergt mijn zonsopgang niet.

Dawn doodt mijn zonsondergang

En ik ga naar waar mijn zonsopgang is.

Wolken branden met een heldere vlam,

Traan verbergt mijn zonsopgang niet.

Het is alleen ik en de zonsopgang, blijf bij ons!

Het is alleen ik en de zonsopgang, we heffen de banner de lucht in.

Waar is mijn oproep om mens te blijven, alleen maar mens te blijven.

Je kunt alleen blijven, maar blijf mensen.

Dawn doodt mijn zonsondergang

En ik ga naar waar mijn zonsopgang is.

Laat de zon zien!

Laat de zon zien!

Laat de zon zien!

Laat de zon zien!