Виноват - H1GH

Прости мне,

Мат и ругань, взгляды будто явно грубый.

Пьяный, буйный.

Что снова встрял и вру тут, стал я мутным.

Что оба взгляд потупим мы, ведь я упрям и глуп был.

Что я не знал, что тянуть в яму тут, как якорь буду.

Прости.

Старания в минус, мозга моральный вынос, что только в словах я вырос,

Что желание жить пока не сбылось.

Что год я хмур и зол, смотрю на всё я, щуря взор,

Всегда во всём ищу резон, но не дёрнулся с низов.

Прости мне,

Что молчать стал больше.

Что ты молчишь прости отчасти тоже.

Что мы быть счастливы пока не можем.

Что всё из рук валилось, сквозь зубы хвалила,

Что не везу по миру, прости за шутки мимо.

Прости,

Что ты на работе, что бутики проходим.

За сонный вид и то, и что прикид не моден.

За то, что снова поник за недовольный мой лик,

Что доход невелик, прости, за год на мели.

Припев:

Прости мне злобу маньяка,

Прости мне гордого типа,

Прости мне год на голяках.

Прости мне гонор дурака.

Прости за слёз твоих накат,

Прости мне то, что я в долгах.

Прости мне злобу маньяка,

Прости мне гордого типа,

Прости мне год на голяках.

Прости мне гонор дурака.

Прости за слёз твоих накат,

Прости мне то, что я в долгах.

Прости за песню эту, как напоминание.

Что советы дельные никак не понимаю я.

Прости, что сильно любя мог показаться другим.

Прости, что мог подумать, что мог остаться таким.

За упадок этот и что пропало лето.

Прости за пик на низах, что свадьбы нет до сих пор,

Что не завидный никак и что во мне косяпор.

Прости за медленный прогресс и что он быстро тает.

Что, не надеясь на наследство, сам достичь пытаюсь.

Я сдаться мысли допустил, ты эти мысли мне прости.

Прости, что, даже когда улыбался, мысленно грустил.

Прости меня,

Только пред тобой виноват.

Прости меня,

Я мог бы всё миновать.

Прости меня,

Я всё это вспять поверну.

Прости меня,

Я искупить обязан вину.

Припев:

Прости мне злобу маньяка,

Прости мне гордого типа,

Прости мне год на голяках.

Прости мне гонор дурака.

Прости за слёз твоих накат,

Прости мне то, что я в долгах.

Прости мне злобу маньяка,

Прости мне гордого типа,

Прости мне год на голяках.

Прости мне гонор дурака.

Прости за слёз твоих накат,

Прости мне то, что я в долгах.

Прости мне злобу маньяка,

Прости мне гордого типа,

Прости мне год на голяках.

Прости мне злобу маньяка,

Прости мне гордого типа,

Прости мне год на голяках.

Vergeef me

Vloeken en vloeken, lijkt duidelijk onbeleefd.

Dronken, luidruchtig.

Dat ik er weer in bleef steken en hier lag, ik werd modderig.

Dat we allebei naar beneden kijken, omdat ik koppig en dom was.

Dat ik niet wist wat ik hier de kuil in moest trekken, als een anker.

Sorry.

Pogingen in het negatieve hersenmoraal, dat ik alleen in woorden ben opgegroeid,

Dat het verlangen om te leven nog niet is uitgekomen.

Dat ik een jaar lang somber en boos ben, ik kijk naar alles, mijn ogen dichtknijpen,

Ik zoek altijd naar een reden in alles, maar ik schokte niet van onderaf.

Vergeef me

Wat werd het stiller.

Voor wat je zwijgt, vergeef ook gedeeltelijk.

Dat we nog niet gelukkig kunnen zijn.

Dat alles uit mijn handen viel, geprezen door mijn tanden,

Dat draag ik niet de wereld rond, sorry voor de grappen die voorbij komen.

Sorry,

Dat je aan het werk bent, dat we door boetiekjes gaan.

Voor een slaperige blik en dat, en dat de outfit niet modieus is.

Voor weer hangend voor mijn ontevreden gezicht,

Dat het inkomen klein is, sorry, voor een jaar aan de grond.

Refrein:

Vergeef me de woede van een maniak

Vergeef me het trotse type

Vergeef me voor een jaar op de golyak.

Vergeef me de ambitie van een dwaas.

Vergeef me dat je tranen rollen,

Vergeef me dat ik schulden heb.

Vergeef me de woede van een maniak

Vergeef me het trotse type

Vergeef me voor een jaar op de golyak.

Vergeef me de ambitie van een dwaas.

Vergeef me dat je tranen rollen,

Vergeef me dat ik schulden heb.

Sorry voor dit nummer als herinnering.

Ik begrijp niet dat het advies verstandig is.

Het spijt me dat veel liefde anders kan lijken.

Het spijt me dat ik dacht dat ik zo kon blijven.

Voor deze achteruitgang en dat de zomer voorbij is.

Vergeef me voor de piek aan de onderkant, dat er nog steeds geen bruiloft is,

Wat is op geen enkele manier benijdenswaardig en wat is een puinhoop in mij.

Vergeef me voor langzame vooruitgang en dat het snel vervaagt.

Wat, niet hopend op een erfenis, probeer ik zelf te bereiken.

Ik stond gedachten toe om zich over te geven, vergeef me deze gedachten.

Vergeef me dat, zelfs als ik glimlachte, ik mentaal verdrietig was.

Vergeef me,

Alleen voordat u de schuld krijgt.

Vergeef me,

Ik kon over alles heen.

Vergeef me,

Ik zal het allemaal terugdraaien.

Vergeef me,

Ik ben verplicht mijn schuld te verzoenen.

Refrein:

Vergeef me de woede van een maniak

Vergeef me het trotse type

Vergeef me voor een jaar op de golyak.

Vergeef me de ambitie van een dwaas.

Vergeef me dat je tranen rollen,

Vergeef me dat ik schulden heb.

Vergeef me de woede van een maniak

Vergeef me het trotse type

Vergeef me voor een jaar op de golyak.

Vergeef me de ambitie van een dwaas.

Vergeef me dat je tranen rollen,

Vergeef me dat ik schulden heb.

Vergeef me de woede van een maniak

Vergeef me het trotse type

Vergeef me voor een jaar op de golyak.

Vergeef me de woede van een maniak

Vergeef me het trotse type

Vergeef me voor een jaar op de golyak.