В книге всё было по-другому - H1GH

Ночь до фонаря, он по улице, к аптеке,

Он знает точно от чего пухнут библиотеки.

Как у всех.

Работа — логово, дом — конура.

Те же переживания: вдруг вот-вот умирать.

Его вечно тычат носом, словно окурки.

Потому не суёт его из-под ворота куртки.

C людьми он реже.

Дома у конфорки, комфортней,

Ведь в этой кухне знает всех от корки до корки.

Книгам священным люди верят худо-бедно.

Идут к заветам за советами, придумав Мекку.

Потом воюют, прикрываясь верой, рубят ветку

Ту, где живут.

Апологет, не о чем тут кумекать.

На полках в головах меняются «Economy» с иконами,

В тюрьмах томятся, считая законы «многотомными».

Теперь подумай поступили бы мы подло,

Название «Книги рекордов» книге грехов дав?

Этот буккроссинг может для тебя и не нов,

Но «Красной книгой» теперь олицетворяют игнор,

«Книгой зелёной» делят нас на чёрных и белых,

Можно с учебником шахматным рокировку делать!

И так везде.

Давно не парит никого,

Что нужна медицинская ради трудовой.

А штампы в трудовой ради сберегательной.

Так и меняем книжки, ведь себя необязательно.

Идёт библиотекарь тот отравленный поваренной,

И чьими-то учётными коварно отоваренный.

Букварь не договаривал, ведь кредо не велит,

Сами повествовали так — и некого винить.

Библиотеки тем временем с голода пухли,

На древе познания словарь толковый стал трутнем.

Жизни начинка настолько гнилая,

Что если книга пригодится, то только Илая.

Забита голова,

Раны внутри нарывают —

Подарить была должна

Сил.

Прочитанная глава.

Библиотека пустеет

Вместе с тем мы бедней.

А он верует сильнее в

Эти летописи дней.

Вечно живёт классика.

Ты думал, я не учёл?

Но она будто правда, каждому своя, своячок.

Все говорят «Крэк» — это кит.

Но вот онлайн-бэттловый ли?

Кто-нибудь знает трэки такие, чтоб он меня в этом море топил?

Давно не юзал бездумно я слов созвучных набор,

Как раунд Фьюза, что в бэттлах — литературный попкорн.

Рифмовок может быть Короб, но как-то не Comme-il-faut.

Я знаю, как отстаивать правду с легендами, бро.

В 2006 он круто попал на MTV,

Сейчас 20-ый, ну хоть тут неординарным удиви.

Я думал, исполнение квоту на регалии даёт,

Но с годами понял, текст — вот оригинальный подход.

Потому я в библиотеке этой — книжный червь.

А заслужили быть классикой его вирши чем?

Моим строфам до длинного чека ближний свет.

Но всегда побеждает, кто умнее пишет текст.

Официально-деловой месье, классик здесь не вы.

Ваш разговорный стиль — научная фантастика с Невы,

Форматы по большому счёту всё одни и те же,

Но с этого момента все судят откинув «Нежность».

Плевать на разговоры про регалий кузовок,

Коль гениален он, не конгениальны мы с тобой.

Все мы пишем, пока критик пидарасит и ругает,

Моя матрица — не рэп, но моя классика — другая.

Забита голова,

Раны внутри нарывают —

Подарить была должна

Сил.

Прочитанная глава.

Библиотека пустеет

Вместе с тем мы беднее.

А он верует сильнее в

Эти летописи дней.

И я верую сильнее

В свои летописи дней.

Все, сделав вид, будто знают, что строки значат,

Скажут, что тут «Отцы и дети», но всё иначе…

Здравствуйте, молодой человек.

Ой, да мы же с вами уже знакомы.

Ну рассказывайте, почему таблеточки игнорируем?

— Мне сорокет где-то, доверия нет к аптекам,

В пакет с пакетами лезу лишь за кепкой-таблеткой,

Я дед отпетый, детка, тот из «как достать соседа»,

Не сняв бахилы, cкачу в подземке с ветки на ветку.

Какая опека?

Какой пансионат для старых?

Я — артист!

Звоните в питерскую драму.

Судьба ещё та путана.

Жека-ровесник не врал нам —

Хип-хоп-депрессия ебаная мне поломала планы.

Но моя грусть добрая.

Клянусь, доктор.

У меня обычный, серый, пресный, скучный, путь воина.

Липнешь как банный лист, каюсь, гулял без окуляров,

Но не стоит даже пытаться в мире метафор, подавлять меня вам.

Заберите от меня этого ненормального деда!

Мне не нужен его унылый бит, я продолжу акапэлла!

Кому-то Фьюз — от рэпа крёстный отец Пьюзо,

Ну да, судя по трэкам: такой же дед с пузом,

Поближе к молодым, на месте сидеть грустно,

Ведь он намедни на д.р.

сорок свечей юзал.

Суставы ноют, в сердце старческая рэп-туса,

Рот шепелявит, в пору звать его МЦ Флюсом.

Ещё и текст пуст, будто он вдовец музы

Тоже мне чтец бэттлов, максимум певец блюза.

Опять читаешь с миной будто бы «король говорит»

Но твоё «арт-пространство» — артроз и артрит,

Ты веришь слепо и в этом храме я — твой поводырь.

Уставом подведу?

Тебя и под монастырь.

Я был трусом, балбесом, бывалым — трио легенд.

Если я рэпер, а не человек — зовите никем.

И если в палатах больничных, звучит искренность как выстрел,

То эта акапэлла тут для ремиксов убийства.

De avond voor de straatlantaarn is hij in de straat, naar de apotheek,

Hij weet precies waar bibliotheken van opzwellen.

Net als anderen.

Werk is een hol, thuis is een kennel.

Dezelfde gevoelens: plotseling sterven.

Zijn neus is altijd geprikt als sigarettenpeuken.

Daarom steekt hij het niet onder de kraag van de jas uit.

Bij mensen komt hij minder vaak voor.

Thuis bij de brander, comfortabeler,

In deze keuken kent hij immers iedereen van kaft tot kaft.

Mensen geloven op zijn minst in heilige boeken.

Ze gaan naar de convenanten voor advies en vinden Mekka uit.

Dan vechten ze, verschuilen zich achter het geloof, snijden een tak af

Degene waar ze wonen.

Apologeet, er is hier niets om over na te denken.

Op de planken in hun hoofd veranderen ze "Economy" met iconen,

Ze kwijnen weg in gevangenissen, aangezien de wetten 'vele boekdelen' zijn.

Bedenk nu wat we gemeen zouden doen,

De naam van het "Boek der Verslagen" gaf het boek der zonden?

Deze bookcrossing is misschien niet nieuw voor je,

Maar het "Rode Boek" verpersoonlijkt nu negeren,

"Green Book" verdeelt ons in zwart en wit,

Je kunt rokeren met een schaakboek!

En dus overal.

Lange tijd zweeft niemand

Wat heb je medisch nodig voor de bevalling.

En stempels op arbeid om te sparen.

Dus wisselen we van boek, want dat hoeft niet.

Er is een bibliothecaris die koken vergiftigde,

En verraderlijk verhandeld door iemands accountants.

De inleiding is niet afgemaakt, omdat de geloofsbelijdenis niet bestelt,

Ze hebben het zelf zo verteld - en niemand heeft de schuld.

Bibliotheken waren ondertussen opgezwollen van de honger,

Op de boom der kennis is het verklarende woordenboek een drone geworden.

Life stuffing is zo rot

Dat als het boek nuttig is, dan alleen Elia.

Verstopte kop

Wonden binnen graven -

Had moeten geven

Kracht.

Hoofdstuk gelezen.

De bibliotheek raakt leeg

Tegelijkertijd zijn we armer.

En hij gelooft sterker in

Deze kronieken van dagen.

De klassieker leeft voor altijd voort.

Dacht je dat ik er geen rekening mee had gehouden?

Maar het lijkt waar te zijn, ieder zijn eigen zwager.

Iedereen zegt dat "Crack" een walvis is.

Maar is het een online strijd?

Kent iemand sporen zodat hij me in deze zee zou verdrinken?

Lange tijd heb ik niet gedachteloos een medeklinkerreeks woorden gebruikt,

Zoals een Fuse-ronde, die in veldslagen literaire popcorn is.

Rijmpjes kunnen Korob zijn, maar op de een of andere manier niet Comme-il-faut.

Ik weet hoe ik moet opkomen voor de waarheid met legendes, maat.

In 2006 trof hij MTV hard,

Nu is het de 20e, nou ja, verras me in ieder geval met een buitengewone.

Ik dacht dat vervulling een quotum geeft voor ornaat,

Maar door de jaren heen realiseerde ik me dat de tekst de originele benadering is.

Daarom ben ik een boekenwurm in deze bibliotheek.

En waarom verdienden ze het om een ​​klassieker van zijn verzen te zijn?

Mijn coupletten tot een lang passerend licht.

Maar degene die de tekst slimmer schrijft, wint altijd.

Officiële zakenman, u bent hier niet de klassieker.

Je gespreksstijl is sciencefiction uit de Neva,

De formaten zijn over het algemeen allemaal hetzelfde,

Maar vanaf dat moment oordeelt iedereen door "Tederheid" terzijde te schuiven.

Ik geef geen moer om het gepraat over doos regalia,

Als hij een genie is, zijn jij en ik niet sympathiek.

We schrijven allemaal terwijl de criticus aan het pissen en schelden is,

Mijn matrix is ​​geen rap, maar mijn klassiekers zijn anders.

Verstopte kop

Wonden binnen graven -

Had moeten geven

Kracht.

Hoofdstuk gelezen.

De bibliotheek raakt leeg

Tegelijkertijd zijn we armer.

En hij gelooft sterker in

Deze kronieken van dagen.

En ik geloof sterker

In hun kronieken van dagen.

Iedereen, die doet alsof hij weet wat de regels betekenen,

Ze zullen zeggen dat het "Vaders en Zonen" is, maar alles is anders...

Hallo jongeman.

Oh ja, we kennen elkaar al.

Nou, vertel me waarom we pillen negeren?

- Ik ben ergens veertig, ik vertrouw apotheken niet,

Ik klim in een tas met alleen tassen voor een pillendopje,

Ik ben een verstokte grootvader, schat, die van "hoe krijg je een buurman",

Zonder mijn overschoenen uit te doen, spring ik in de metro van tak naar tak.

Welke zorg?

Welk pension voor oude mensen?

Ik ben een artiest!

Noem het drama van Sint-Petersburg.

Het lot is nog steeds zo verward.

Zheka - dezelfde leeftijd loog niet tegen ons -

Hiphop-depressie heeft mijn plannen verijdeld.

Maar mijn verdriet is goed.

Ik zweer het, dokter.

Ik heb een gewone, grijze, smakeloze, saaie manier van krijger.

Je plakt als een badblad, ik beken, ik liep zonder oculairs,

Maar je moet niet eens proberen in de wereld van metaforen om mij voor jou te onderdrukken.

Haal deze gekke opa van me weg!

Ik heb zijn doffe beat niet nodig, ik ga a capella door!

Voor sommigen is Fuze de peetvader van Puzo uit rap,

Nou ja, te oordelen naar de sporen: dezelfde grootvader met een buik,

Dichter bij de jongeren is het triest om stil te zitten,

Laatst was hij tenslotte op de d.r.

gebruikte veertig kaarsen.

Gewrichten doen pijn, in het hart van een seniele rapparty,

De mond lispelt, het is tijd om hem MC Flux te noemen.

Ook is de tekst leeg, alsof hij de weduwnaar van de muze is

Ik ben ook een strijdlezer, hoogstens een blueszanger.

Weer lees je met een mijn alsof "de koning spreekt"

Maar uw "kunstruimte" is artrose en artritis,

Je gelooft blindelings en in deze tempel ben ik je gids.

Zal ik je teleurstellen door het handvest?

Jij en onder het klooster.

Ik was een lafaard, een domkop, een doorgewinterd trio van legendes.

Als ik een rapper ben en geen persoon, noem me dan niemand.

En als op de ziekenhuisafdelingen oprechtheid klinkt als een schot,

Dan is deze acapella hier voor moordremixen.