Цепляясь за мечту - H1GH

Простой пацан, выросший вдоль отца и поперёк матери

Не по стопам пошел, так скажем

Себя винил и не винил за то, что я родных принебрегал стажем

Буду двигаться на пик, хоть руки дрожат

Я уставший на вид, но могу поднажать

Не смотрю вниз, не до лая соседних псин

Только вверх, выбиваясь из последних сил

Вверх по-вертикали!

Вверх пока не упали!

Вверх всеми руками

Вверх до неба шпарим

Вверх по-вертикали!

Вверх пока не упали!

Вверх всеми руками

Вверх до неба шпарим

Привет, родная.

Я на заводе

Не говори, что меня «завтра» мало заботит

Нет, не пьяный — напротив

Трезв, упрям и наркотик мой — ты — это факт

В этот такт — от него меня прямо колотит

Смотри: в сети людям Миша как царь,

Но не предсетатель колхоза

— ведь ему-то явно не будет лишним косарь

Кто знает, тот поймет, мой намёк искромётный

Злиться — твой конёк, но жизнь ведь то мёд, то помёт…

Да, знаю я бешеный псих, мой взвешенный стих пока не шелестит

Конечно нести людям грешным кресты

Не дано, но все каноны, как по мне — говно

Люблю ради завтра, хоть у всех на уме одно

Вверх мы, а не на дно

Для твоих просьб якобы я глух и нем всегда,

Но рэп принесёт ключ от хаты, хоть я не сектант

На шее хомут, не сдался вообще никому

Двусмысленно: но меня мои отшельники поймут

Буду двигаться на пик, хоть руки дрожат

Я уставший на вид, но могу поднажать

Не смотрю вниз, не до лая соседних псин

Только вверх, выбиваясь из последних сил

Вверх по-вертикали!

Вверх пока не упали!

Вверх всеми руками

Вверх до неба шпарим

Вверх по-вертикали!

Вверх пока не упали!

Вверх всеми руками

Вверх до неба шпарим

Одна попытка тут.

Если рухнуть, то не на батут

Людей много наверху, но они руку-то, не подадут

Чтоб не терять высоту, нужно цепляться тупо

Не слушай, тех, что говорят: «сопротивляться глупо.»

Я сочинил мечтаний сколько в сказках даже нет

И всё напрасно, пока в умах ваших Касты на коне

Я не пастырь, например,

Но умудрился, твою мать, писать сквозь слёзы о прекрасном на войне

Вам не убить мои труды — какой бы плаха не была

Вы садисты?

зоофилы?

Зачем затрахали вола?

Иду по деревянным головам, да, да, но дров не наломал

Без музыки не засыпал, как кладбища работник меломан

Без страховки есть надежды, не как после аварий,

Но часто хотят скинуть козни скользких товарищей

Просто так, ни за что, потому что ты повыше

Потому что, ты то, что не нужно не услышал

Буду двигаться на пик, хоть руки дрожат

Я уставший на вид, но могу поднажать

Не смотрю вниз, не до лая соседних псин

Только вверх, выбиваясь из последних сил

Вверх по-вертикали!

Вверх пока не упали!

Вверх всеми руками

Вверх до неба шпарим

Вверх по-вертикали!

Вверх пока не упали!

Вверх всеми руками

Вверх до неба шпарим

Да это ступень под номером

Тринадцать

Кусочек жизни, друг просмотри вкратце

Дай себе волю, цепляйся за настрой свой…

Благо, что «благо» не всегда благоустройство

Хм

Художник я голодный, можеть быть,

Но я из тех кто свободно хочет плыть

Против течения

Иначе я — вообще не я

Иначе я — жертва порабощения

Een eenvoudig kind dat opgroeide langs zijn vader en tegenover zijn moeder

Niet in de voetsporen getreden, om zo te zeggen

Ik gaf mezelf de schuld en nam het mij niet kwalijk dat ik de ervaring van mijn familieleden verwaarloosde

Ik ga naar de top, ook al trillen mijn handen

Ik zie er moe uit, maar ik kan duwen

Ik kijk niet naar beneden, niet naar het geblaf van naburige honden

Alleen omhoog, doorbreken van de laatste krachten

Verticaal omhoog!

Tot je valt!

Met alle handen omhoog

We schieten de lucht in

Verticaal omhoog!

Tot je valt!

Met alle handen omhoog

We schieten de lucht in

Hallo beste.

Ik ben in de fabriek

Zeg niet dat ik niet om 'morgen' geef

Nee, niet dronken - integendeel

Nuchter, koppig en mijn drug - je bent een feit

In deze beat - van hem verslaat het me direct

Kijk: in het netwerk is Misha als een koning voor mensen,

Maar niet de voorzitter van de collectieve boerderij

- hij zal tenslotte natuurlijk geen overbodige maaier zijn

Wie weet begrijpt hij het, mijn hint is sprankelend

Boos zijn is je sterkste punt, maar het leven is of honing of afval...

Ja, ik weet dat ik een gestoorde psychopaat ben, mijn afgemeten vers ruist nog niet

Natuurlijk, kruisen dragen naar zondige mensen

Niet gegeven, maar alle canons, wat mij betreft, zijn shit

Ik hou van omwille van morgen, ook al heeft iedereen één ding in gedachten

We staan ​​bovenaan, niet onderaan

Voor uw verzoeken, zogenaamd, ik ben doof en altijd stom,

Maar rap zal de sleutel van de hut brengen, ook al ben ik geen sectariër

Op de halskraag, gaf helemaal aan niemand op

Dubbelzinnig: maar mijn kluizenaars zullen me begrijpen

Ik ga naar de top, ook al trillen mijn handen

Ik zie er moe uit, maar ik kan duwen

Ik kijk niet naar beneden, niet naar het geblaf van naburige honden

Alleen omhoog, doorbreken van de laatste krachten

Verticaal omhoog!

Tot je valt!

Met alle handen omhoog

We schieten de lucht in

Verticaal omhoog!

Tot je valt!

Met alle handen omhoog

We schieten de lucht in

Een keer proberen hier.

Als je instort, dan niet op een trampoline

Er zijn veel mensen boven, maar ze helpen niet

Om geen hoogte te verliezen, moet je je dom vasthouden

Luister niet naar degenen die zeggen: "Verzet tegen is dom."

Ik heb dromen gecomponeerd, hoeveel zijn er niet eens in sprookjes

En het is allemaal tevergeefs, terwijl in je gedachten Kasten op een paard

Ik ben bijvoorbeeld geen herder,

Maar het is me gelukt, verdomme, om door tranen heen te schrijven over het schone in de oorlog

Je kunt mijn werk niet doden - wat het hakblok ook is

Zijn jullie sadisten?

zoöfielen?

Waarom hebben ze de os geneukt?

Ik loop op houten koppen, ja, ja, maar ik heb geen brandhout gebroken

Ik viel niet in slaap zonder muziek, zoals een begraafplaatswerker een muziekliefhebber

Er is hoop zonder verzekering, niet zoals na ongelukken,

Maar vaak willen ze de intriges van glibberige kameraden afwerpen

Zomaar, voor niets, omdat je groter bent

Omdat je niet hebt gehoord wat je niet nodig hebt

Ik ga naar de top, ook al trillen mijn handen

Ik zie er moe uit, maar ik kan duwen

Ik kijk niet naar beneden, niet naar het geblaf van naburige honden

Alleen omhoog, doorbreken van de laatste krachten

Verticaal omhoog!

Tot je valt!

Met alle handen omhoog

We schieten de lucht in

Verticaal omhoog!

Tot je valt!

Met alle handen omhoog

We schieten de lucht in

Ja, dit is het stapnummer

Dertien

Een stukje leven, vriend, kijk eens aan

Geef jezelf de vrije loop, klamp je vast aan je humeur...

Het is goed dat "goed" niet altijd landschapsarchitectuur is

Hm

Ik ben een hongerige artiest, misschien

Maar ik ben een van degenen die vrij willen zwemmen

Tegen de stroom in

Anders ben ik mezelf helemaal niet

Anders ben ik een slachtoffer van slavernij