Пропадал! - H1GH

Привет.

Я думаю, ты знаешь, насколько сильно иногда хочется пропасть

Пропасть для всех.

Для каждого

Не обращать внимания на стук в дверь, на входящие звонки, на крики вокруг.

Просто пропасть

Пропадал!

Год давал мне провал за провалом

Пропадал!

Даже фаны называли профаном

Пропадал!

Да!

Родная мама не узнавала

Пропадал!

Пока шлюха-судьба вам отдавалась

Пропадал!

Да!

Не хватало коварного плана

Пропадал!

Да!

Мне паника напарником стала…

Пропадал!

Но я писал, хоть нал не капал навалом

Бывало, как у болвана пустовало в карманах

Пропадал!

Мир как тюрьма был — вокруг камер навалом

Пропадал!

Но, мир, я знал, это едва волновало

Пропадал!

Я понимал, вылезти вариков мало

Пропадал!

Но я мечтал, чтобы толпа ликовала…

Ведь тут

Каждая слеза, каждый крик, каждый вздох

Каждая строка, каждый штрих, каждый слог

Каждая война, каждый мир, каждый зов

Каждая мечта, каждый сдвиг, каждый шок

Это мой второй альбом…

Мои люди, пять пальцев вверх!

Покажите солнце!

Покажите солнце!

Покажите солнце!

Покажите солнце!

Это мой восход!

Мои люди пять пальцев вверх!

Покажите солнце!

Покажите солнце!

Покажите солнце!

Покажите солнце!

Солнце в наших руках!

И так было всегда!

Да и закат я забыл навсегда!

Встречаем восход.

Прощай, темнота!

Прощай, темнота!

Прощай, темнота!

Hallo.

Ik denk dat je weet hoe graag je soms wilt verdwijnen

Afgrond voor iedereen.

Voor iedereen

Let niet op het kloppen op de deur, op inkomende oproepen, op het geschreeuw rondom.

Gewoon een afgrond

Verdwenen!

Het jaar gaf me mislukking na mislukking

Verdwenen!

Zelfs de fans noemden de leek

Verdwenen!

Ja!

Mijn eigen moeder herkende het niet

Verdwenen!

Terwijl het hoerenlot aan jou werd gegeven

Verdwenen!

Ja!

Ontbrak een sluw plan

Verdwenen!

Ja!

Paniek is mijn partner geworden...

Verdwenen!

Maar ik schreef, ook al druppelde het geld niet in bulk

Vroeger was het alsof een domkop lege zakken had

Verdwenen!

De wereld was als een gevangenis - rond de cellen in bulk

Verdwenen!

Maar, wereld, ik wist dat het er nauwelijks toe deed

Verdwenen!

Ik begreep dat er maar weinig spataderen zijn om eruit te komen

Verdwenen!

Maar ik droomde dat de menigte zich zou verheugen...

Immers, hier

Elke traan, elke kreet, elke ademhaling

Elke regel, elke slag, elke lettergreep

Elke oorlog, elke wereld, elke oproep

Elke droom, elke dienst, elke schok

Dit is mijn tweede album...

Mijn mensen, vijf vingers omhoog!

Laat de zon zien!

Laat de zon zien!

Laat de zon zien!

Laat de zon zien!

Dit is mijn zonsopgang!

Mijn mensen vijf vingers omhoog!

Laat de zon zien!

Laat de zon zien!

Laat de zon zien!

Laat de zon zien!

De zon is in onze handen!

En zo is het altijd geweest!

Ja, en ik vergat de zonsondergang voor altijd!

We ontmoeten de zonsopgang.

Vaarwel duisternis!

Vaarwel duisternis!

Vaarwel duisternis!