Не поймут - H1GH

Не нужен он никому.

Во всё горло орут: «Всё равно не поймут!»

Но тут веры на каждого горе Фому.

Самовол, балагур, балабол, баламут,

Но альбом даст мне пуск — космодром Байконур.

Все по студиям расселись, о*уели там в края,

Ваш рэп не ведёт за собой, ведь там идею не таят.

Альбом рождается, когда артисты варятся в низу.

И только ногти, как покажется, не валятся из рук.

Я думал е*лом двинусь, ведь полностью год в минус.

Строки в стол, но теперь не жди, с*ка, что подвинусь.

Напролом!

С моралью как Крылов!

Я не под крылом!

Почему?

Кайфолом.

В люксе пишете альбомы и вам заканчивать скоро.

А я сворачивал с пути, но свернул сворачивать горы.

Кто-то про геев голосил, а я идеи доносил,

И так отсеивал все годы, кто не верит в мои силы.

Это я.

Против Хая, что когда-то был на баттлах,

Это я.

С собой в паре, против харь этих богатых.

Это я.

Загибаясь, просыпаюсь не поддатый.

Это я.

Адекватный, хоть е*альник диковатый.

Альбом этот я писал год.

Как мог.

Думал, потерял тот взгляд свой, как волк.

Всё сразу не дал Бог их с Голгофы.

Так, кроме загонов, забот и долгов.

(Вам по*уй)

Альбом, в котором мечтал он тайком,

Нал не дали под бок, да, он презирал понт.

Давно, спился, бы сдался и пал, но,

Хай — кто до сих пор без нарко и алко.

За*бал просто, вечный провал проб,

Но буду писать строки, пока не упал в гроб.

Отлетает «Вертикаль», картины дам им на века,

И навсегда, наверняка, лишь «Пиком» дал им гандикап.

Niemand heeft hem nodig.

Ze schreeuwen naar de top van hun longen: "Ze zullen het nog steeds niet begrijpen!"

Maar hier is het geloof op ieders verdriet voor Thomas.

Eigenzinnigheid, grappenmaker, balabol, onruststoker,

Maar het album zal me een lancering geven - de Baikonoer Cosmodrome.

Iedereen ging zitten in de studio's, ging daar naar de randen,

Je rap leidt niet, want daar zit het idee niet verstopt.

Het album wordt geboren als de artiesten op de bodem koken.

En alleen de nagels vallen, zo lijkt het, niet uit de handen.

Ik dacht dat ik verdomme zou verhuizen, want het hele jaar stond in het rood.

Lijnen op de tafel, maar wacht nu niet, teef, dat ik zal verhuizen.

Door!

Met moraliteit zoals Krylov!

Ik ben niet onder de vleugels!

Waarom?

ophef.

In de suite schrijf je albums en ben je snel klaar.

En ik ging van het pad af, maar draaide me om om bergen te verzetten.

Iemand had het over homo's, en ik bracht ideeën over,

En zo heb ik alle jaren uitgezeefd die niet in mijn kracht geloven.

Ik ben het.

Tegen Hoei, die ooit in de strijd was,

Ik ben het.

Samen met mij, tegen de mokken van deze rijken.

Ik ben het.

Ik buk me en word niet dronken wakker.

Ik ben het.

Voldoende, ook al is de f*alnik wild.

Ik heb dit album een ​​jaar geschreven.

Hoe kon.

Ik dacht dat ik die blik van mezelf kwijt was, als een wolf.

God gaf ze niet allemaal tegelijk van Golgotha.

Dus behalve pennen, zorgen en schulden.

(Je geeft er geen fuck om)

Het album waarin hij stiekem droomde

Nal kreeg geen kant, ja, hij verachtte de show.

Lange tijd dronk ik, ik zou hebben opgegeven en gevallen, maar,

Hallo - die is nog steeds zonder drugs en alcohol.

Want * de bal is eenvoudig, het eeuwige falen van monsters,

Maar ik zal regels schrijven tot ik in een kist val.

De "Verticale" vliegt weg, ik zal ze eeuwenlang schilderijen geven,

En voor altijd, zeker, alleen "Peak" gaf hen een handicap.