Курс на вечность - H1GH

Всех крутит центрифуга судеб, а мы не знали

Что так готовят в неизбежный полет

Уже взрослые дети запускают кораблик

Который ждет неизвестности ручеек

Не успели оглянуться, осталось немножко

И тот, кто не мечтал, станет космонавтом

Родители смотрят в маленькое окошко…

Овал на памятнике тот иллюминатор

Родители не покинут и, улетая в вечность

Так больно, что полет никак не отменить

Будут вечно там, где по ним плачет сердечко

Стирайте даты, они продолжают жить!

Я создал эту капсулу времени в 2021-ом

И, надеюсь, полету задал азимут верный

Щас какой-нибудь 2к80-ый, вот и мы летим

Космический кораблик из гранита, не Восход-1

Но мы так гордо смотрим в иллюминатор

С улыбкой, будто снова жизнь на Земле впереди

Всю жизнь мы, взявшись за руки, бродили по канату

И сейчас, не отпустив друг друга, в бездну летим

К черту эту грусть, не стало, да и пусть

Ведь куда важней, куда держали курс

Затерянный космос не пугает невесомостью

Страшная невесомость — жить, не имея совести

Страшно не в один день, как в мультфильме «Вверх»

И космос не найти с ней в переливах лент

Страшно, если спустя еще полвека не смогут

К супергероям в ряд добавить человека-слова

Кто на что горазд, в этой биг сити лайф,

Но вид с иллюминатора никто не минул

Эти слова отобразят лучше пикселей нас,

А поступки до ума контуры доведут

Мы жили так, чтоб в курсе был и наш ребенок

Даже если доплакали за упокой свечи

Как не потеряться среди миллионов

Ведь тут все мы временно, но что-то вечно

Родители не покинут и улетая в вечность

Так больно, что полет никак не отменить

Будут вечно там, где по ним плачет сердечко

Стирайте даты, они продолжают жить!

Iedereen wordt verdraaid door de centrifuge van het lot, maar we wisten het niet

Wat is er zo voorbereid op de onvermijdelijke vlucht?

Al volwassen kinderen lanceren een boot

Wie wacht op de onbekende beek

We hadden geen tijd om terug te kijken, er was nog wat over

En degene die niet droomde, wordt astronaut

Ouders kijken uit het kleine raam...

Ovaal op het monument die patrijspoort

Ouders gaan niet weg en vliegen de eeuwigheid in

Het doet zo'n pijn dat de vlucht niet kan worden geannuleerd

Ze zullen voor altijd zijn waar het hart om hen huilt

Wis de data, ze leven voort!

Ik heb deze tijdcapsule gemaakt in 2021

En ik hoop dat de juiste azimut was ingesteld voor de vlucht

Op dit moment, zo'n 2k80, hier vliegen we

Granieten ruimteschip, niet Voskhod-1

Maar we kijken zo trots uit het raam

Met een glimlach, alsof het leven op aarde weer voor de deur staat

Ons hele leven dwaalden we hand in hand langs het slappe koord

En nu, zonder elkaar los te laten, vliegen we de afgrond in

Naar de hel met dit verdriet, het is weg, en let

Het is tenslotte veel belangrijker waar ze de koers hebben gehouden

Verloren ruimte schrikt gewichtloosheid niet af

Vreselijke gewichtloosheid - leven zonder geweten

Eng niet in één dag, zoals in de cartoon "Up"

En er is geen ruimte bij haar in de overloop van linten

Het is eng als ze dat na nog een halve eeuw niet kunnen

Voeg aan superhelden op een rij een persoon-woorden toe

Wie is ergens goed voor, in dit grote stadsleven,

Maar niemand ging voorbij aan het uitzicht vanuit het raam

Deze woorden zullen ons beter weergeven dan pixels,

En acties zullen de contouren voor de geest brengen

We leefden zo dat ons kind ook bewust was

Zelfs als ze huilden om de vrede van de kaars

Hoe je niet verdwaalt tussen miljoenen

We zijn hier tenslotte allemaal tijdelijk, maar iets is eeuwig

Ouders zullen niet vertrekken en wegvliegen naar de eeuwigheid

Het doet zo'n pijn dat de vlucht niet kan worden geannuleerd

Ze zullen voor altijd zijn waar het hart om hen huilt

Wis de data, ze leven voort!