Из под крышки гроба - H1GH

Я буду верить в завтра, хоть судьба дала бой

Мне откроются двери все над головой

Видеть солнца лучи, много точно причин

Даже если хоронят, что есть мочи кричи

Крышка, коробка

Глаза бегают туда сюда и тело дрожит как-то робко

Не поможет мне кажись тут сноровка

Социум рад хоронить самородков!

Но…

Не с меня, а с Вас сыпится песок

Картина не нарисована, это увы не сон

Зацикленность на лицо

Ваш уровень не высок,

А я даже под землёй находясь с дуру достиг высот

Сердце

Недовольно гудит

Надо мной всё разворовано давно

И плюс к этому всему у меня что-то будто

Спёрло в груди

Я пробью головой пробитой

Всё на пути

Эй, вы там наверху!

Ликовать рано

Вылезать надо, дабы зализать раны

Дабы видеть небеса, а не лететь мне туда плавно

Ведь это не для меня явно

Айфона фонарь…

Как в конце туннеля свет спасает меня от стонов бональных

Батареи нет, верней сядет скоро она

Не фанат Бабкиной, но надежды бесспорно фанат

По вашему мне крышка вылезти конечно не даст,

Но мне хватит огня в груди и бешеных глаз

Прожить никак же мне ночь…

Я не бедняк, но мною просчитана давно каждая мелочь

Вы хотели чтобы я в своём валялся соку?

Но вы схватились за головы, а я взялся за ум

В том момент когда любой не дышит ровно

Я пробиваю нагло ногой крышку гроба

Да, мне добиться будет трудно счастья,

Но я пру сейчас и всех рву на части

И я могу быть уверенно теперь гордым

Ведь я всё то, во что не верили все эти годы

Припев 2х

Я буду верить в завтра, хоть судьба дала бой

Мне откроются двери все над головой

Видеть солнца лучи, много точно причин

Даже если хоронят, что есть мочи кричи

По твоему я просто лез…

Но самая густая чаща для меня не тёмный лес

Это будто крестики-нолики

Рядом с вами, нулями, я несу свой никчёмный крест

Спокоен и трезв,

Но иду по деревянным головам

И поэтому я слышу посторонний треск

Грамотно выложен путь, в руке одной ликбез

Из-под земли двигаю я спокойно до небес

Руки в крови, а в крови андреналин

В адреналине жизнь, так что отвали и не дави

Моралью, которую ты продал давно

Тебе жить, а мне существовать с роду дано

Стадо давило: «Надо нам гимны»

Но я хранил молчание как ограда могилы

Встречай по панчам, провожай по походке

В голове моей их как у дурака махорки

Толпа в восторге, я не редко был в клетке

Меня не поймут, хоть диалект и не редкий

В вашей стае…

Двигаются вверх-вниз все, будто бы вбивая сваи

Но прости!

мне пути на низах известны

Мне наверх из рутин, не замом в кресло

Как известно мы все с одного теста,

Но мне с тобой тесно, я не такой бездарь

Каждый недалёкий залёг под одеяло

Кто далёк от меня — тот далёк от идеала

Я всех ваших дам нехотя фразой уболтал

И они все как шайбы закрутились сразу у болта

Да, мне добиться будет трудно счастья,

Но я пру сейчас и всех рву на части

Я теперь тот, кто всем движам скажет

Назови меня попсой — не услышу даже

Припев 4х

Я буду верить в завтра, хоть судьба дала бой

Мне откроются двери все над головой

Видеть солнца лучи, много точно причин

Даже если хоронят, что есть мочи кричи

Ik zal in morgen geloven, ook al gaf het lot een gevecht

Alle deuren boven mijn hoofd gaan voor mij open

Om de stralen van de zon te zien, veel redenen precies

Zelfs als ze begraven dat er urine geschreeuw is

Deksel, doos

Ogen rennen heen en weer en het lichaam trilt op de een of andere manier timide

Het zal me niet helpen, het lijkt behendigheid hier

De samenleving is blij om nuggets te begraven!

Maar…

Niet van mij, maar van jou, het zand stroomt

De foto is niet getekend, helaas, dit is geen droom

Obsessie met het gezicht

Je niveau is niet hoog

En ik bereikte zelfs de hoogten onder de grond als een dwaas

Een hart

Zoemend van ongenoegen

Alles is al heel lang van mij gestolen

En bij dit alles heb ik zoiets als

Verschroeid in de borst

Ik zal mijn gebroken hoofd doorboren

Alles is onderweg

Hé, je bent daarboven!

Verheug je vroeg

Je moet eruit om de wonden te likken

Om de hemel te zien, en me er niet soepel heen te vliegen

Dit is tenslotte duidelijk niets voor mij

iPhone-zaklamp...

Hoe aan het einde van de tunnel het licht me redt van het gekreun van de bonny

Er is geen batterij, of liever gezegd, hij zal snel gaan zitten

Geen fan van Babkina, maar ongetwijfeld een fan van hoop

Volgens jou laat het deksel me er niet uit,

Maar ik heb genoeg vuur in mijn borst en gekke ogen

Ik kan de nacht niet leven...

Ik ben geen arme man, maar elk klein ding is al lang door mij berekend

Je wilde dat ik me in mijn sap wentelde?

Maar je greep je hoofden, en ik nam mijn gedachten

Op het moment dat iemand niet gelijkmatig ademt

Ik schop brutaal tegen het deksel van de kist

Ja, het zal moeilijk voor me zijn om geluk te bereiken,

Maar nu scheur ik iedereen aan stukken

En ik kan nu vol vertrouwen trots zijn

Ik ben tenslotte alles waar ze al die jaren niet in geloofden

Koor 2x

Ik zal in morgen geloven, ook al gaf het lot een gevecht

Alle deuren boven mijn hoofd gaan voor mij open

Om de stralen van de zon te zien, veel redenen precies

Zelfs als ze begraven dat er urine geschreeuw is

Volgens jou ben ik net geklommen...

Maar het dikste struikgewas is voor mij geen donker bos

Het is net boter-kaas-en-eieren

Naast jou, nullen, draag ik mijn waardeloze kruis

Rustig en nuchter

Maar ik loop op houten koppen

En daarom hoor ik een vreemde kraak

Vakkundig aangelegd pad, in de hand van één educatief programma

Van onder de grond ga ik rustig naar de hemel

Handen in het bloed en adrenaline in het bloed

Adrenaline is leven, dus trek je terug en push niet

De moraliteit die je lang geleden verkocht

Jij leeft, en ik ben gegeven om te bestaan

De kudde drong aan: "We hebben hymnes nodig"

Maar ik zweeg als een grafhek

Ontmoet door punch, zie af door gang

In mijn hoofd zijn ze als een dwaas shag

Het publiek is opgetogen, ik heb niet zelden in een kooi gezeten

Ze zullen me niet begrijpen, ook al is het dialect niet zeldzaam

In uw kudde...

Alles beweegt op en neer, alsof het stapelen is

Maar sorry!

Ik ken de manieren op de bodem

Ik ben boven van de routines, niet de plaatsvervanger in de stoel

Zoals je weet, komen we allemaal uit dezelfde test,

Maar ik voel me krap bij jou, ik ben niet zo'n middelmatigheid

Elke bekrompen geest lag onder de dekens

Wie ver van mij verwijderd is, is verre van ideaal

Ik praatte met tegenzin al je dames met een zin

En ze draaiden allemaal, net als ringen, precies bij de bout

Ja, het zal moeilijk voor me zijn om geluk te bereiken,

Maar nu scheur ik iedereen aan stukken

Ik ben nu degene die alle bewegingen zal vertellen

Noem me pop - ik zal het niet eens horen

Koor 4x

Ik zal in morgen geloven, ook al gaf het lot een gevecht

Alle deuren boven mijn hoofd gaan voor mij open

Om de stralen van de zon te zien, veel redenen precies

Zelfs als ze begraven dat er urine geschreeuw is