25 танцев - H1GH

Открыт блокнот и в строках строго моё болото.

Слово — танцор от бога, кружит как гавот с галопом.

Ну же, мадам, опомнись, что ты будто бы кто-то кадрит

И бодр под ритм, молодой и старик, ведь слога бодрит фокстрот и кадриль.

И, я не вру, братан, бля, румба, танго, будто прям там.

Танцполы рушим танцем тут в сердцах «Хакуна-матата».

Будь аккуратным — от блюза/куранты стекут, подруги в уги, маранты,

Вскинь руки под утро отнюдь не марать и под буги-вуги будем орать мы.

Для пацанов и самок в этих строках встанут пасадоболь с самбой соответственно.

Выпил не важно сколько — тут ламбада/полька, утопаю в строках этих без вина.

Наплевать быть может абсурдно, но тут вальс, би-поп и мазурка,

Дают жар и повод камню даже топать в каннонаду долбанных звуков.

В строке открыта дверка, для шейка, твиста, тверка.

Для брэйка, жиги, тустепа, шимми, во мне всё живо и не померкло.

В этих строк танце я остался, хоть явно настрадался

С этой помесью проклятой краковяка с контрдансом.

Я летаю и полёт нормальный,

Танцует слово моё словно бальник.

Над ними ржу, как гибон на пальме,

Пока они кричат: «Закрой е*альник».

В семье кричат: «Закрой е*альник».

Друзья кричат: «Закрой е*альник».

В толпе кричат: «Закрой е*альник».

А я летаю и полёт нормальный.

Смотри.

Целый двор и целый мир, не церемонясь ни на миг,

Хором в окно тебе кричит: «закрой е*альник».

Танцор ты в форме просто профи, всё те похер

В твой гипофиз вложен лозунг что вот-вот полёт нормальный.

На кросах пыль, на руках кредиты и мозоли.

И вроде как бы не из тех ты, кто родителей позорит.

Люди спросят: «Да ну, не бросил?»

А ты век в этом боксе в худи насквозь и…

Вроде явно харэ, но ямб и хорей во мне как батарея,

Стреляет и даёт заряд или греет.

Никак не лелея,

И даст и люлей за каплю сомнений — закалку заменит.

Толпа/выступления, в глазах изумление, но Хай — это пленник.

Поэтому то ли еще будет в этих строк плену!

Я всё верну, и всё переверну в любом крену.

Клянусь!

Как ни странно, тут не танцы порой, в строках порой шутер.

И я зависим от них, они как десанту стропы парашюта.

Я летаю и полёт нормальный,

Танцует слово моё словно бальник.

Над ними ржу, как гибон на пальме,

Пока они кричат: «Закрой е*альник».

В семье кричат: «Закрой е*альник».

Друзья кричат: «Закрой е*альник».

В толпе кричат: «Закрой е*альник».

А я летаю и полёт нормальный.

Een notitieboekje is opengeslagen en strikt mijn moeras in de linies.

Het woord is een danser van God, cirkelend als een gavotte in galop.

Kom op, mevrouw, kom tot bezinning dat u iemand lijkt te zijn die erin luist

En vrolijk op het ritme, jong en oud, want de foxtrot en quadrille versterken de lettergreep.

En ik lieg niet, bro, verdomde rumba, tango, alsof het daar is.

We vernietigen dansvloeren hier in de harten van Hakuna Matata.

Wees voorzichtig - van de blues / chimes zullen wegvloeien, vriendinnen in ugi, arrowroot,

Gooi je handen in de lucht in de ochtend, rommel niet, en we zullen schreeuwen onder de boogie-woogie.

Voor jongens en vrouwen zal pasadobol met samba respectievelijk in deze rijen staan.

Ik dronk hoeveel - er is lambada / polka, ik verdrink in deze regels zonder wijn.

Het is misschien absurd om er iets om te geven, maar er is een wals, be-pop en een mazurka,

Ze geven warmte en een reden voor de steen om zelfs in een kanonnade van verdomde geluiden te stampen.

De deur staat open in de rij, voor nek, draai, twerk.

Voor break, gig, two-step, shimmy, alles leeft in mij en is niet vervaagd.

In deze lijnen van de dans bleef ik, hoewel ik duidelijk leed

Met deze kruising tussen verdomde Krakowiak en countrydans.

Ik vlieg en de vlucht is normaal,

Dans mijn woord als een baldanseres.

Boven hen lach ik als een gibon op een palmboom,

Terwijl ze schreeuwen "Shut the fuck up"

De familie roept: "Shut the fucker."

Vrienden roepen: "Shut the f*alnik."

De menigte roept: "Shut the fucker."

En ik vlieg en de vlucht is normaal.

Kijken.

De hele tuin en de hele wereld, een moment zonder ceremonie,

In koor roept hij uit het raam naar je: "Shut the fucker."

Je bent een danseres in uniform, gewoon een pro, dat maakt allemaal niks uit

De slogan is ingebed in je hypofyse dat de vlucht op het punt staat normaal te worden.

Er zit stof op de kruisen, leningen en eelt op de handen.

En het lijkt erop dat jij niet een van degenen bent die je ouders te schande maakt.

Mensen zullen vragen: "Ja, nou, ben je niet gestopt?"

En je bent een eeuw in deze doos in een hoodie door en door en...

Het lijkt duidelijk een haas te zijn, maar jambiek en trochee zijn als een batterij in mij,

Schiet en geeft een lading of verwarmt.

Geen koesteren

En hij zal je een druppel twijfel voor een druppel twijfel geven - hij zal verharding vervangen.

Het publiek/de optredens, er staat verbazing in de ogen, maar Hai is een gevangene.

Daarom zal er nog steeds gevangenschap zijn in deze lijnen!

Ik zal alles teruggeven, en alles omdraaien op eender welke manier.

Ik zweer!

Vreemd genoeg wordt hier soms niet gedanst, soms staat er een schutter in de linies.

En ik ben van hen afhankelijk, ze zijn als parachutelijnen die landen.

Ik vlieg en de vlucht is normaal,

Dans mijn woord als een baldanseres.

Boven hen lach ik als een gibon op een palmboom,

Terwijl ze schreeuwen "Shut the fuck up"

De familie roept: "Shut the fucker."

Vrienden roepen: "Shut the f*alnik."

De menigte roept: "Shut the fucker."

En ik vlieg en de vlucht is normaal.