Insomnia - Gutter Demons

It’s just a dream coming over and over again

The truth is twisted by a restless sleep

Watching in slow motion entering the headless boogeyman

As the nightmares are passing by, I rest me awake

Late at night all werecats are grey

Distorted confusion going up and down my spine

Nowhere to go, running against the pressure of time

Oh night fairy tell me where is evil coming from

When was the last time that I mess with the unknown one

I ended up waiting thru deserts which all look the same

Will I find someone else on this island of shame

A growing field of stones and dust as far as I can see

Standing between the lost and the things that should not be

The need to wake up each time I close my eyes

At the bottom of the scale at the mercy of your lies

The ground is shaking, crazy I cannot move

Scared to fall asleep, chased by a murder of crows

Consuming the flesh of an hero without a thing to prove

The ring of a bell, an exorcist in the front row

To fight or to kill ain’t got no power no more

Chains holding on so tight all my muscles are sore

Forced on the stairway to madness & oblivion

One step too far, I need some rest, blame it on my imagination

No recall of the stories once made to sedate my mind

Insomnia is bringing back the shadows that I’ve left behind

Het is gewoon een droom die keer op keer komt

De waarheid wordt verdraaid door een rusteloze slaap

In slow motion kijken naar de onthoofde boogeyman

Terwijl de nachtmerries voorbij trekken, rust ik me wakker

's Avonds laat zijn alle weerkatten grijs

Vervormde verwarring die op en neer gaat over mijn rug

Nergens heen, rennen tegen de tijdsdruk in

Oh nachtfee, vertel me waar het kwaad vandaan komt

Wanneer was de laatste keer dat ik met de onbekende rotzooi?

Uiteindelijk heb ik door woestijnen gewacht die er allemaal hetzelfde uitzien

Zal ik iemand anders vinden op dit eiland van schaamte?

Een groeiend veld van stenen en stof voor zover ik kan zien

Staan tussen de verlorenen en de dingen die niet zouden moeten zijn

De noodzaak om elke keer wakker te worden als ik mijn ogen sluit

Onderaan de schaal overgeleverd aan je leugens

De grond trilt, gek ik kan me niet bewegen

Bang om in slaap te vallen, achtervolgd door een moord op kraaien

Het vlees van een held consumeren zonder iets te bewijzen

De ring van een bel, een exorcist op de eerste rij

Vechten of doden heeft geen kracht meer

Kettingen die zo strak vastzitten dat al mijn spieren pijnlijk zijn

Gedwongen op de trap naar waanzin en vergetelheid

Een stap te ver, ik heb wat rust nodig, geef het maar aan mijn verbeelding

Geen herinnering aan de verhalen die ooit zijn gemaakt om mijn geest te kalmeren

Slapeloosheid brengt de schaduwen terug die ik heb achtergelaten