Kur Ir Mana GalodiņA - Gustavo

Jautri, un es lūpu kaktiņus kustinu,

Tepatās maliņā stāvot.

Tie, kas agrāk man teica: «Čau, Gustiņ!»

Tagad man saka: «Sveiks, Gustavo!»

Un es uztvert loģiski mēģinu,

Kurš no variantiem būtu labāks,

Ja pēc numeroloģijas rēķina,

Nepāra skaitlis vairāk spēka glabā.

Gribēju, kā labāk, kā stabilāk.

Iebraucu stabili tādā putrā -

Izrādās, to ciparu-burtu tabulu

Lērums kā pozu kamasutrā.

Un ir tik daudz sasteigtu spriedumu,

Kas kaut kā izgaist ar briedumu,

Bet arī tas neliecina par viedumu.

Punkts.

Vai arī komats.

Nesaki «Hop!», pirms neesi pateicis «Hip!».

Hop, hip,

hop.

Labam notikumam seko pretējs,

Un tas notiek ar manevru krasu.

Tie, kas agrāk man vispār neko neteica,

Tagad man saka, ka es zaudēju asumu.

Bet vai es tiešām kādam biju zvērējis

Palikt uz mūžu Gustavo Tobasko?

Gana laika uz naidu biju tērējis,

Tagad citu vilni ķeru ar laso.

Man patīk, ka katram ir viedoklis

Un katrs pie viedokļa turas

Kā pie glābšanas riņķa, bet, piedodiet,

Esam uz sauszemes — citās burās!

Un ir tik daudz sasteigtu spriedumu,

Kas kaut kā izgaist ar briedumu,

Bet arī tas neliecina par viedumu.

Punkts.

Vai arī komats.

Nesaki «Hop!», pirms neesi pateicis «Hip!».

Hop, hip,

hop.

Es

gatavojos, trenējos, esmu ringā,

Atraujos, zaudēju, bet, zini, kā?

Moments pats par sevi nav tūtā,

Piņķeris tajā, kā pats par to jūtas.

Sēžu uz palodzes, čaloju ar minkām,

Plāns uz vakaru kārtībā, bet, zini, kā?

Moments pats par sevi nav super,

Viss kaifs tajā, kā pats to uztver.

Uzsāku biznesu, ap pirkstu tin kā

Lētticīgu bērneli, bet, zini, kā?

Moments pats par sevi nav tūtā,

Piņķeris tajā kā pats par to jūtas.

Mans vārds ir goda plāksnē cinkā,

Katrs, kas pamana, izlasa, bet, zini, kā?

Katrs šāds moments var pārtapt jokā,

Ja es paturu atmiņā to, ka

Ir tik daudz sasteigtu spriedumu,

Kas kaut kā izgaist ar briedumu,

Bet arī tas neliecina par viedumu.

Punkts.

Vai arī komats.

Nesaki «Hop!», pirms neesi pateicis «Hip!».

Hop, hip,

hop.

Leuk, en ik beweeg de hoeken van mijn lippen,

Sta hier op de rand.

Degenen die me altijd zeiden: "Hallo, Gustin!"

Nu zeggen ze tegen me: "Hallo, Gustav!"

En ik probeer logisch,

Welke optie zou beter zijn,

Als, ten koste van de numerologie,

Een oneven getal heeft meer kracht.

Ik wilde zo beter als stabieler.

Ik ging gestaag zo'n pap binnen -

Het blijkt hun numeriek-alfanumerieke tabel

Depressie als een pose in kamasutra.

En er zijn zoveel overhaaste oordelen

Wat op de een of andere manier vervaagt met volwassenheid,

Maar ook dat is geen teken van wijsheid.

Punt.

Of een komma.

Zeg niet "Hop!" totdat je "Hip!" zegt.

Hop, hip,

hop.

Een goed evenement wordt gevolgd door het tegenovergestelde,

En het gebeurt met een scherpe manoeuvre.

Degenen die in het verleden helemaal niets tegen me zeiden

Nu krijg ik te horen dat ik mijn scherpte ben kwijtgeraakt.

Maar heb ik echt tegen iemand gezworen?

Voor het leven blijven Gustav Tobasko?

Ik heb nogal wat tijd doorgebracht met haten

Nu vang ik nog een golf met lasso.

Ik vind het leuk dat iedereen een mening heeft

En iedereen blijft bij het standpunt

Wat betreft de reddingslijn, maar sorry

We zijn aan land - in andere zeilen!

En er zijn zoveel overhaaste oordelen

Wat op de een of andere manier vervaagt met volwassenheid,

Maar ook dat is geen teken van wijsheid.

Punt.

Of een komma.

Zeg niet "Hop!" totdat je "Hip!" zegt.

Hop, hip,

hop.

Es

Ik maak me klaar, ik ben aan het trainen, ik sta in de ring,

Ik ben verloren, ik ben verloren, maar weet je hoe?

Het moment is niet op zichzelf,

Pinker in hoe hij erover denkt.

Zittend op de vensterbank, babbelend met nerts,

Plan voor de avond, maar weet je hoe?

Het moment zelf is niet super,

Het gaat erom hoe je het waarneemt.

Ik begon een bedrijf rond de vinger tin like

Sombere baby, maar weet je hoe?

Het moment is niet op zichzelf,

Pinker heeft er zin in.

Mijn naam staat op de ereplaat in zink,

Iedereen die het opmerkt, leest, maar weet hoe?

Elk moment kan een grap worden,

Als ik me dat herinner

Er zijn zoveel overhaaste oordelen

Wat op de een of andere manier vervaagt met volwassenheid,

Maar ook dat is geen teken van wijsheid.

Punt.

Of een komma.

Zeg niet "Hop!" totdat je "Hip!" zegt.

Hop, hip,

hop.