Grøftfyll As - Gunslingers

Ho for te byen sko studera

Å eg satt igjen i ein gravemaskin

Ho sko komma heim, starta AS

Å ho sko ver sjef for økonomi

Eg henta inn anbud hos Volvo å Cat

Sko ha åtte å seksten tonnar

So kom ho heim med ein advokat

Gravid i ein flettny Passat

Han va stygg så ein satan

Mangla berre ein greip

Så sleip og så ekkel

Med ein forferdelig sleik

Å eg kalla han da så heng onna ein hest

Å han va falsk så ein gammal sjømannsprest

Eg dempa sorgen i ein daglig støy

Å alt eg hadde råd te va ein haug av ein brøyt

Syns at livet ikkje e heilt rettferdig

Han byggde opp huse så eg hadde tegna

På tomta te svigers og når da sto ferdig

Så kom ho tebake me halen mellom beinan

Ho flytta inn, ho flytta ut, å Hotel Cæsar va igång

Han va stygg så ein satan

Mangla berre ein greip

Så sleip og så ekkel

Med ein forferdelig sleik

Å eg kalla han da så heng onna ein hest

Å han va falsk så ein gammal sjømannsprest

Eg dempa sorgen i ein daglig støy

Å alt eg hadde råd te va ein haug av ein brøyt

Syns at livet ikkje e heilt rettferdig

Å han va stygg så ein satan

Mangla berre ein greip

Så sleip og så ekkel

Med ein forferdelig sleik

Å eg kalla han da så heng onna ein hest

Å han va falsk så ein gammal sjømannsprest

Eg dempa sorgen i ein daglig støy

Å alt eg hadde råd te va ein haug av ein brøyt

Syns at livet ikkje e heilt rettferdig

Ho for te byen schoenenstudie

Oh, ik werd achtergelaten in een graafmachine

Ze kwam thuis, begon AS

Oh ho sko ver hoofd financiën

Ik kreeg een aanbesteding van Volvo voor Cat

Schoenen hebben acht tot zestien ton

Dus kwam ze thuis met een advocaat

Zwanger in een gloednieuwe Passat

Hij was zo lelijk als de hel

Er ontbrak alleen een greep

Zo stiekem en zo smerig

Met een vreselijke lik

En ik belde hem en hang op een paard

Oh, hij was zo nep, een oude matroos

Ik demp het verdriet in een dagelijks lawaai

En alles wat ik me kon veroorloven was een stapel brood

Denkt dat het leven niet helemaal eerlijk is

Hij bouwde huizen zodat ik kon tekenen

Op het perceel, de schoonouders thee gezet en toen het op was

Toen kwam hij terug met zijn staart tussen zijn benen

Ze trok in, ze verhuisde, in Hotel Caesar was het anders

Hij was zo lelijk als de hel

Er ontbrak alleen een greep

Zo stiekem en zo smerig

Met een vreselijke lik

En ik belde hem en hang op een paard

Oh, hij was zo nep, een oude matroos

Ik demp het verdriet in een dagelijks lawaai

En alles wat ik me kon veroorloven was een stapel brood

Denkt dat het leven niet helemaal eerlijk is

Oh, hij was zo lelijk als de hel

Er ontbrak alleen een greep

Zo stiekem en zo smerig

Met een vreselijke lik

En ik belde hem en hang op een paard

Oh, hij was zo nep, een oude matroos

Ik demp het verdriet in een dagelijks lawaai

En alles wat ik me kon veroorloven was een stapel brood

Denkt dat het leven niet helemaal eerlijk is