Butterflies - Guillotine

Sing to me, it don’t mean much but it means everything.

You dance I bleed, on ocean liners and the baron sea.

The sun, it beams.

Through the branches of the evergreens.

At last I see, but you were gone and I’ll fall back to sleep.

Forgive me when I say, I was already drifting away.

Cos you left me here like an old dog in the rain, would you care.

Would you even line your guts before taking on this much.

With a body full of butterflies you’re fit to burst.

You were fit to burst.

The second time you’d think that you’d grow

numb to the sting or that you wouldn’t remember.

Or that the smell, the taste,

the use of certain words, the walks we’d take in December.

Because I’m over this but under the bridge,

staring up, I just can’t burn it yet.

I won’t burn it yet.

The fact I even exist at all,

I find incredible, It’s a miracle, It’s a miracle.

I don’t scare anymore, because everything I fear is already upon me.

Zing voor me, het betekent niet veel, maar het betekent alles.

Je danst ik bloed, op oceaanstomers en de baronzee.

De zon, hij straalt.

Door de takken van de evergreens.

Eindelijk zie ik het, maar je was weg en ik val weer in slaap.

Vergeef me als ik zeg, ik dreef al weg.

Omdat je me hier achterliet als een oude hond in de regen, zou het je wat kunnen schelen.

Zou je zelfs je lef willen testen voordat je zoveel op je neemt.

Met een lijf vol vlinders ben je klaar om te barsten.

Je was geschikt om te barsten.

De tweede keer dat je zou denken dat je zou groeien

verdoofd voor de angel of dat je je niet zou herinneren.

Of dat de geur, de smaak,

het gebruik van bepaalde woorden, de wandelingen die we in december zouden maken.

Omdat ik hier overheen ben, maar onder de brug,

als ik naar boven staar, kan ik het gewoon nog niet verbranden.

Ik zal het nog niet verbranden.

Het feit dat ik zelfs helemaal besta,

Ik vind het ongelooflijk, het is een wonder, het is een wonder.

Ik schrik niet meer, want alles waar ik bang voor ben, is al op mij.