Une vie moins ordinaire - Grégory Lemarchal

Jamais de fin

Pas d’eau dans le vin

Pas d’heure qu’on ne puisse dépasser

D’hiver en été

Jamais de pluie

Seulement chanter sous les parapluies

Pas de loi qui puisse nous faire taire

Nos vies moins ordinaires

Tous les jours, la nuit

Qui ne s’rait pas endormie

De grandes occasions tous les soirs

Pour nous, des moments de gloire

Tôt ou tard

Tout s’rait toujours beau

Jamais d’ombre au tableau

Non jamais

Tant pis pour le vrai

Tout le deviendrait

J’voudrais m’y voir

L’idéal est bien quelque part

Cet endroit où l’on pourrait se faire

Une vie moins ordinaire

Croire ce qu’on veut

L’existence en plein dans les yeux

Moi j’irai jeter de l’huile sur le feu

Pour me plaire, j' saurai me faire

Moins ordinaire

Moins ordinaire

Mon Eden est là, au bout de ma main

Il suffira d’un rien

Trois fois rien

Tout s’rait toujours beau

Jamais d’ombre au tableau

Non jamais

Tant pis pour le vrai

Tout le deviendrait

L’endroit où, d’un clin d’oeil, j’espère

Fuir de l’ordinaire

Fuir de l’ordinaire

Cet endroit où l’on pourrait se faire

Une vie moins ordinaire

Croire ce qu’on veut

L’existence en plein dans les yeux

Imaginer des rêves sans sommeil

Ils s’ront beaux pareil

Pour me plaire, j' saurai me faire

Moins ordinaire

Moins ordinaire

Pour nous plaire, on pourra se faire

Une vie moins ordinaire

eindigt nooit

Geen water in wijn

Geen uur dat we niet kunnen passeren

Van winter naar zomer

Nooit regen

Zing alleen onder de parasols

Geen wet die ons tot zwijgen kan brengen

Onze minder gewone levens

Elke dag, 's nachts

Wie zou er niet slapen?

Elke avond grote gelegenheden

Voor ons, momenten van glorie

Vroeger of later

Alles zou altijd mooi zijn

Nooit een schaduw op het bord

Nee nooit

Jammer voor de echte

Alles zou worden

Ik zou mezelf daar graag zien

Het ideaal is ergens

Deze plek waar we zouden kunnen zijn

Een minder gewoon leven

Geloof wat je wil

Bestaan ​​in de ogen

Ik, ik gooi olie op het vuur

Om mij te plezieren, zal ik weten hoe ik mezelf kan maken

minder gewoon

minder gewoon

Mijn Eden is daar, aan het einde van mijn hand

Niets zal genoeg zijn

Drie keer niets

Alles zou altijd mooi zijn

Nooit een schaduw op het bord

Nee nooit

Jammer voor de echte

Alles zou worden

De plek waar ik in een oogwenk hoop

Ontvlucht het gewone

Ontvlucht het gewone

Deze plek waar we zouden kunnen zijn

Een minder gewoon leven

Geloof wat je wil

Bestaan ​​in de ogen

slapeloze dromen verbeelden

Ze zullen hetzelfde mooi zijn

Om mij te plezieren, zal ik weten hoe ik mezelf kan maken

minder gewoon

minder gewoon

Om ons te plezieren, kunnen we maken

Een minder gewoon leven