Знаешь - Green Grey

На руинах, жаль, не вещих снов так безмолвно.

На дрожжах давно забытых, старых слов вижу снова.

Что ты, как прежде, так же весела и воздушна.

Ты нежна, как Солнце в сентябре, мне это нужно.

Припев:

Знаешь, и ты наверняка об этом знаешь.

И ты наверняка об этом помнишь.

И ты наверняка чего-то хочешь.

Я это знаю точно.

Вновь скитаются холодные ветра во Вселенной.

Нам на крыльях вместе с бедами несут перемены.

Лишь бы ты была, как прежде, весела и воздушна.

Будь нежна, как Солнце в сентябре, мне это нужно.

Припев:

Знаешь, и ты наверняка об этом знаешь.

И ты наверняка об этом помнишь.

И ты наверняка чего-то хочешь.

Я это знаю точно.

Время взирает так же безмолвно, упрямо.

Может, ему все равно, а, может, просто устало.

И кто-то катится, валится, поднимается, мается

Потому, что каждому хочется найти место, где нравится.

По спирали кругами снова падает камень,

Попадает он тут же в одинокую душу,

И она несется туннелями, авадами, порогами, мелями

И ты живешь и летаешь потому, что…

Припев:

Знаешь, и ты наверняка об этом знаешь.

И ты наверняка об этом помнишь.

И ты наверняка чего-то хочешь.

Я это знаю точно.

Знаешь, и ты наверняка об этом знаешь.

И ты наверняка об этом помнишь.

И ты наверняка чего-то хочешь.

Я это знаю точно.

Op de ruïnes is het jammer, niet profetische dromen zijn zo stil.

Op de gist lang vergeten, oude woorden zie ik weer.

Dat je, als voorheen, net zo vrolijk en luchtig bent.

Je bent zachtaardig als de zon in september, ik heb het nodig.

Refrein:

Je weet het, en je weet er waarschijnlijk ook van.

En dit herinner je je vast nog wel.

En waarschijnlijk wil je iets.

Ik weet dit zeker.

Er waaien weer koude winden door het heelal.

Op onze vleugels, samen met problemen, brengen ze verandering.

Was je maar, zoals vroeger, vrolijk en luchtig.

Wees zacht als de zon in september, ik heb het nodig.

Refrein:

Je weet het, en je weet er waarschijnlijk ook van.

En dit herinner je je vast nog wel.

En waarschijnlijk wil je iets.

Ik weet dit zeker.

De tijd kijkt even stil, koppig.

Misschien kan het hem niets schelen, of misschien is hij gewoon moe.

En iemand rolt, valt, stijgt, zwoegt

Omdat iedereen een plek wil vinden waar hij of zij wil.

In een spiraal valt de steen weer in cirkels,

Hij valt onmiddellijk in een eenzame ziel,

En het snelt door tunnels, avatars, stroomversnellingen, scholen

En je leeft en vliegt omdat...

Refrein:

Je weet het, en je weet er waarschijnlijk ook van.

En dit herinner je je vast nog wel.

En waarschijnlijk wil je iets.

Ik weet dit zeker.

Je weet het, en je weet er waarschijnlijk ook van.

En dit herinner je je vast nog wel.

En waarschijnlijk wil je iets.

Ik weet dit zeker.