Вдаль - Green Grey

Грустная история с самого начала,

В плоть до момента, когда музыка звучала.

И все в солерити, сосланные лица,

Никто не знал, что так должно случиться.

Ты предполагаешь, жизнь располагает,

Что-то происходит и никто не замечает

Тайное становится явным только после,

Но уже потом никто не спросит:

«Где же ты теперь, куда сейчас идёшь?»

Знает лишь холодный одинокий дождь.

Стеной… Стеной… Дождь стеной.

И как будто мантру повторяешь ты:

«Где же ты теперь, и где твои мечты?»

Ты ей обещал открыть ворота рая,

А теперь лишь ветер повторяет…

Припев:

Вдаль!

Улетай!

Не тревожь меня ночами!

Мир и без того такой печальный!

Знай!

Так и знай!

Всё ведь было не случайно!

Я за всё тебя прощаю!

Сказано не мало, сделано не меньше,

И пути заказаны в минус бесконечность,

Не кому не хочется не завтра и не после,

Но уже потом никто не спросит.

Почему же мы, имея не хранили?

Как же мы с тобою обо всём забыли?

Наивно полагая, что нам время всё покажет,

Но уже потом никто не скажет:

«Где же ты теперь, куда сейчас идёшь?»

Знает лишь холодный одинокий дождь.

Стеной… Стеной… Стеной.

И как будто мантру повторяешь ты:

«Где же ты теперь, и где твои мечты?»

Ты её теряешь у порога рая,

И холодный ветер повторяет…

Припев:

Вдаль!

Улетай!

Не тревожь меня ночами!

Мир и без того такой печальный!

Знай!

Так и знай!

Всё ведь было не случайно!

Я за всё тебя прощаю!

Вдаль!

Улетай!

Не тревожь меня ночами!

Не тревожь меня ночами!

Знай!

Так и знай!

Вдаль!

Улетай!

Не тревожь меня ночами!

Мир и без того такой…

Вдаль!

Улетай!

Не тревожь меня ночами!

Мир и без того такой печальный!

Знай!

Так и знай!

Всё ведь было не случайно!

Я за всё тебя прощаю!

Triest verhaal vanaf het begin

Tot op het moment dat de muziek speelde.

En allen in eenzaamheid, verbannen personen,

Niemand wist dat dit zou gebeuren.

Je gaat ervan uit dat het leven beschikt over

Er gebeurt iets en niemand merkt het

Het geheim wordt pas duidelijk nadat

Maar dan vraagt ​​niemand:

"Waar ben je nu, waar ga je nu heen?"

Kent alleen koude eenzame regen.

Muur... Muur... Regenmuur.

En alsof je een mantra herhaalt:

"Waar ben je nu en waar zijn je dromen?"

Je beloofde haar de poorten van het paradijs te openen,

En nu herhaalt alleen de wind zich...

Refrein:

Ver weg!

Vlieg weg!

Stoor me 's nachts niet!

De wereld is al zo verdrietig!

Weten!

Dus weet!

Het was niet allemaal toevallig!

Ik vergeef je alles!

Niet genoeg gezegd, niet minder gedaan

En de paden zijn geordend tot minus oneindig,

Niemand wil niet morgen en niet erna,

Maar dan vraagt ​​niemand het.

Waarom hebben we het, toen we het hadden gehad, niet gehouden?

Hoe zijn jij en ik alles vergeten?

Naïef te geloven dat de tijd ons alles zal laten zien,

Maar dan zal niemand zeggen:

"Waar ben je nu, waar ga je nu heen?"

Kent alleen koude eenzame regen.

Muur... Muur... Muur.

En alsof je een mantra herhaalt:

"Waar ben je nu en waar zijn je dromen?"

Je verliest het op de drempel van het paradijs,

En de koude wind herhaalt zich...

Refrein:

Ver weg!

Vlieg weg!

Stoor me 's nachts niet!

De wereld is al zo verdrietig!

Weten!

Dus weet!

Het was niet allemaal toevallig!

Ik vergeef je alles!

Ver weg!

Vlieg weg!

Stoor me 's nachts niet!

Stoor me 's nachts niet!

Weten!

Dus weet!

Ver weg!

Vlieg weg!

Stoor me 's nachts niet!

De wereld is al zo...

Ver weg!

Vlieg weg!

Stoor me 's nachts niet!

De wereld is al zo verdrietig!

Weten!

Dus weet!

Het was niet allemaal toevallig!

Ik vergeef je alles!