Split Up The Kids - Great Grandpa, Mike Vernon Davis

Brought out all the kids, waited for their voices to quiet

Girls go with your mother, a better house, new Dad and bigger town

We’ll stay just the same, we’ll just stay the same

Boys this house is haunted, I hear them in the aching of the grain

Grab the saw and hammer, build a brand new start, a brand new house just ten

feet down

We’ll stay just the same, we’ll just stay the same

It’s like she’s barely even there

Peeking out the window, waiting for their voices to quiet

Grandpa slammed the car door, driving through the woods and out of sight

She has come too soon, that Sunday afternoon

Gray is in their hair now, still the anger shows in waxen brows

We’ll stay just the same, we’ll just stay the same

It’s like he’s barely even there

Before his open coffin, Grandma stands beside the fifty years she left behind

Sadness holds me tighter, seeing them together just one time

It’s like I’m barely even there

Brought out all the kids, waited for their voices to quiet

Girls go with your mother, a better house, new Dad and bigger town

We’ll stay just the same, we’ll just stay the same

Peeking out the window, waiting for their voices to quiet

Grandpa slammed the car door, driving through the woods and out of sight

She has come too soon, that Sunday afternoon

It’s like he’s barely even there

Before his open coffin, Grandma stands beside the fifty years she left behind

Sadness holds me tighter, seeing them together just one time

It’s like I’m barely even there

Bracht alle kinderen naar buiten, wachtte tot hun stem stil was

Meisjes gaan met je moeder, een beter huis, een nieuwe vader en een grotere stad

We blijven gewoon hetzelfde, we blijven gewoon hetzelfde

Jongens, dit huis spookt, ik hoor ze in de pijn van het graan

Grijp de zaag en de hamer, bouw een gloednieuwe start, een gloednieuw huis op tien

voeten naar beneden

We blijven gewoon hetzelfde, we blijven gewoon hetzelfde

Het is alsof ze er amper is

Uit het raam gluren, wachtend tot hun stemmen stil zijn

Opa sloeg de autodeur dicht, reed door het bos en uit het zicht

Ze is te vroeg gekomen, die zondagmiddag

Grijs zit nu in hun haar, nog steeds is de woede zichtbaar in waxen wenkbrauwen

We blijven gewoon hetzelfde, we blijven gewoon hetzelfde

Het is alsof hij er amper is

Voor zijn open kist staat oma naast de vijftig jaar die ze achterliet

Verdriet houdt me steviger vast, ik zie ze maar één keer samen

Het is alsof ik er amper ben

Bracht alle kinderen naar buiten, wachtte tot hun stem stil was

Meisjes gaan met je moeder, een beter huis, een nieuwe vader en een grotere stad

We blijven gewoon hetzelfde, we blijven gewoon hetzelfde

Uit het raam gluren, wachtend tot hun stemmen stil zijn

Opa sloeg de autodeur dicht, reed door het bos en uit het zicht

Ze is te vroeg gekomen, die zondagmiddag

Het is alsof hij er amper is

Voor zijn open kist staat oma naast de vijftig jaar die ze achterliet

Verdriet houdt me steviger vast, ik zie ze maar één keer samen

Het is alsof ik er amper ben