Saxonia (743-807) - Grabak

Des franken axt im heilig holz von Irminsul

An seiner statt das kreuz zu errichten

Krachend fällt der eichenhain

Geschändet sind kind, weib un erbe

Achzend das land unter fränkischem joch

Zertrampet durch des feindes pferde

Blutig, jedoch sinnlos die bekehrung durch das schwert

Denn der sturm der rache trägt nur einen namen

Vereinigt sind die stämme unter Wikukinds banner

Kirchen und klöster lodern unter heidnischem gestirn

Der morgenstern zerschlägt ihr christliches gedankengut

Berstend gibt die der harnisch seinen inhalt preis

Angstvoll das auge, zum himmel es starrt

Als das schwert die kehle durchtrennt

Doch aus dem geöffneten himmel

Fällt nurmehr regen

Der christen gestank aus der erde waschend

Nie mehr sollen die schatten der verangenheit

Die sonne trüben

Nie mehr sollte des franken hand

Sächsisches gut entweihen

Die hänge des süntels getränkt von blut

Denn auch tief sind die wunden des sächsischen heers

Doch viel tiefer ins herz schneidet sich verrat

Verübt aus den eigenen reihen

5000 verloren so ihren kopf, gebunden und wehrlos

Auf den feldern bei verden

10.000 verloren so ihr land, gegeben in des feindes hand

Doch lauscht man in den zweigen im Eichenhain

So hört man den ruf unsrer ahnen

Den ruf nach blutiger rache für Saxonia

De bijl van Frank in het heilige bos van Irminsul

Om het kruis in zijn plaats op te richten

Het eikenbos valt met een klap

Kind wordt ontheiligd, vrouw is erfgenaam

Het land zuchten onder het Frankische juk

vertrapt door de paarden van de vijand

Bloedige, maar zinloze bekering door het zwaard

Omdat de storm van wraak maar één naam heeft

Verenigd zijn de stammen onder de vlag van Wikukind

Kerken en kloosters branden onder heidense sterren

De morgenster verplettert je christelijke ideeën

Het harnas barst open en onthult zijn inhoud

Angstig het oog, het staart naar de lucht

Wanneer het zwaard de keel doorsnijdt

Maar vanuit de open lucht

Er valt alleen regen

De christelijke stank wast van de aarde

Niet meer zouden de schaduwen van het verleden moeten zijn

dof de zon

Nooit meer mag de hand van de Franken

Ontheilig Saksisch goed

De hellingen van de zon gedrenkt in bloed

Omdat de wonden van het Saksische leger ook diep zijn

Maar verraad snijdt veel dieper in het hart

Begaan vanuit hun eigen gelederen

5000 verloren op deze manier hun hoofd, gebonden en weerloos

Op de velden bij Verden

10.000 verloren zo hun land, in handen van de vijand gegeven

Maar men luistert in de takken in het eikenbos

Dus men hoort de roep van onze voorouders

De oproep tot bloedige wraak voor Saxonia