Hymn To The Witching Nightsky - Grabak

Like a cloak of black velvet the night covers the land

Protecting the black welcomes the creatures banished by men

Deathlike silence crawls through the veins of the dark forest

Through the boughs of the trees the blackened nightsky gleems

The knowledge of existance of black magic

Let’s them groan expectant

Only some animals are feeling

The omens of the coming witching hour

Floating clouds in the sky give the fullmoonlight a mystic look

After a while two dragonwings are building

The cupola of this magic place

His breath hides the arrival like an opaque fog

Spellfilled the sulphuric air vibrates

A second later witches and warlocks

Are dancing in a circle of burning thoughts

Ancient trees are bordering the mephisto waltz

The devil’s eye beyond the forbidden scenery

Is watching over the children of the night

Ecstatic twitched bodies

Are wriggling under stars burning up

Again and again

The horns of propagation are fusing

With the witches wombs

Tonguelike flames are lickering

The hidden points of lust

Breathfountains of the exhausted

Are condensing in the icecold air

Of the witching nightsky

Without any notion

The mankind oversleeps this orgiastic

Celebration

The 12th hour is the term of the demonic procreation

By an eruption of sperm and blood

The eye is shut satisfied

In the 13th hour the new procreated are leaving the protecting shells

All stillborn find their way back into the diabolical throat

Being the essence of the master’s existance

By a sign of the sixfingered claw

The witchcraft has been stopped the air is mixed with the smell

Of sexual intercourse and silence

Unable to move

The crowd is waiting

Because a shadow

Is wandering through the rows

Lying on the face of a young witch

The shadow’s fingers caress her body

She feels them like a breeze

Between her virgin thighs

Her mouth starts moaning

Until she screams because of her lust

But she still doesn’t know

She is screaming her sentence of death

Her body is burning

Until a statue of ash

Is the last evidence of her former existance

By satan’s breath the icon breaks up

And a million pieces spread over the ground

Not before this the night discharges

Their children from the devil’s service

Until he calls to worship again

Als een mantel van zwart fluweel bedekt de nacht het land

Het beschermen van de zwarte verwelkomt de wezens die door mannen zijn verbannen

Doodse stilte kruipt door de aderen van het donkere bos

Door de takken van de bomen schittert de zwartgeblakerde nachtelijke hemel

De kennis van het bestaan ​​van zwarte magie

Laten we verwachtingsvol kreunen

Slechts enkele dieren voelen aan

De voortekenen van het komende heksenuur

Drijvende wolken in de lucht geven het volle maanlicht een mystieke uitstraling

Na een tijdje bouwen er twee drakenvleugels

De koepel van deze magische plek

Zijn adem verbergt de aankomst als een ondoorzichtige mist

Gevuld met de zwavelhoudende lucht trilt

Een seconde later heksen en tovenaars

Dansen in een cirkel van brandende gedachten

Oude bomen grenzen aan de mephisto wals

Het oog van de duivel voorbij het verboden landschap

waakt over de kinderen van de nacht

Extatische trillende lichamen

Wriemelen onder de sterren die opbranden

Opnieuw en opnieuw

De hoorns van voortplanting smelten samen

Met de baarmoeders van de heksen

Tongachtige vlammen likken

De verborgen punten van lust

Ademfonteinen van de uitgeputten

Condenseren in de ijskoude lucht

Van de betoverende nachtelijke hemel

Zonder enig idee

De mensheid verslapt deze orgiastische

Viering

Het 12e uur is de termijn van de demonische voortplanting

Door een uitbarsting van sperma en bloed

Het oog is tevreden gesloten

In het 13e uur verlaten de nieuw voortgebrachte schelpen de beschermende omhulsels

Alle doodgeborenen vinden hun weg terug naar de duivelse keel

De essentie zijn van het bestaan ​​van de meester

Door een teken van de zesvingerige klauw

De hekserij is gestopt, de lucht is vermengd met de geur

Van geslachtsgemeenschap en stilte

Niet kunnen bewegen

Het publiek wacht

Omdat een schaduw

Dwaalt door de rijen

Liggend op het gezicht van een jonge heks

De vingers van de schaduw strelen haar lichaam

Ze voelt ze als een briesje

Tussen haar maagdelijke dijen

Haar mond begint te kreunen

Tot ze schreeuwt vanwege haar lust

Maar ze weet het nog steeds niet

Ze schreeuwt haar doodvonnis uit

Haar lichaam staat in brand

Tot een standbeeld van as

Is het laatste bewijs van haar vroegere bestaan?

Door satans adem valt het icoon uiteen

En een miljoen stukjes verspreid over de grond

Niet voordat de nacht ontlaadt

Hun kinderen uit de dienst van de duivel

Tot hij roept om weer te aanbidden