Odors of Existence - Gorguts

Since the earth was devestated

I alone, got isolated

Where daylight can’t penetrate

Trapped beneath remains, I wait

Crawling survivors

Are screaming for life on their knees

Soon to be discovered

Stench-filled carcasses underneath

For such a long time

I’ve been trapped

So I can’t tell if it’s day or night

If only my cries

Could reach the surface

Inhabitated by mankind

They’re searching for lives

Deception prevails, more corpses are piled

If they run out of time

Nothing more than shreds of carrion they’ll find

Odors of existence

If you smell the odours

To a rotted death it will lead

But among these odours

I’m still undiscovered beneath

Sinds de aarde werd verwoest

Ik alleen, raakte geïsoleerd

Waar daglicht niet kan doordringen

Gevangen onder overblijfselen, wacht ik af

Kruipende overlevenden

Schreeuwen om het leven op hun knieën

Binnenkort te ontdekken

Met stank gevulde karkassen eronder

Voor zo'n lange tijd

Ik ben gevangen

Dus ik weet niet of het dag of nacht is

Als alleen mijn gehuil

Zou de oppervlakte kunnen bereiken

Bewoond door de mensheid

Ze zijn op zoek naar levens

Bedrog heerst, meer lijken worden opgestapeld

Als ze geen tijd meer hebben

Niets meer dan stukjes aas die ze zullen vinden

Geuren van bestaan

Als je de geuren ruikt

Naar een rotte dood zal het leiden

Maar tussen deze geuren

Ik ben nog steeds onontdekt hieronder