Ballad Of Yarmouth Castle - Gordon Lightfoot

Well, it’s four o’clock in the afternoon

And the anchors have been weighed

From miami to nassau,

She’s bound across the waves

She’ll be headin’south through biscayne bay

Into the open sea

Yarmouth castle, she’s a-dyin'and don’t know it Now the many years she’s been to sea

She’s seen the better times

She gives a groan of protest

As they cast away her lines

And the grumble of her engines

And the rust along her spine

Tells the castle she’s too old to be sailin'

But the sands run out within her heart

A tiny spark glows red

It smoulders through the evening

There’s laughter overhead

Now the men are served, and the cards are dealt

And the drinks are passed around

Deep within the fire starts a-burnin'

Now it’s midnight on the open sea

And the moon is shining bright

Some people join the party

And others say good-night

There’s many who are sleeping now

It’s been a busy day

And a tiny wisp of smoke is a-risin'

«oh lord,"she groans, «i'm burning!»

«let someone understand!»

But her silent plea is wasted

In the playin’of the band

Everybody’s dancin’on her deck

And they’re havin’such a time

Then a voice says

«shut up and deal, i’m losin'»

Deep within the yarmouth castle

The fire begins to glow

It leaps into the hallways

And climbs and twists and grows

And the paint she wore to keep her young

Oh lord, how well it burns

And soon that old fire is a-ragin'

Up beneath the bridge it’s climbin’fast

The captain stands aloft

He calls up to the boatswain, 'n'says

«boatswain, we are lost»

For the ragged hoses in the racks

No pressure do they hold

And the people down below

Will soon be dyin'

All amidships, oh she’s blazin’now

It’s spreadin’fore and aft

The people are a-scramblin'

As the fire blocks their path

The evil smoke surrounds them,

And they’re fallin’in their tracks

And the captain in his lifeboat is a-leavin'

Oh then the ship, bahama star

Comes steamin’through the night

She sees the castle blazin'

And 'tis a terrible sight

«jump down, jump down!"the captain cries

«we'll save you if we can!»

Then the paint on his funnels is a-fryin'

«god help the ones who sleep below

And cannot find the way!

Thank god for those we’ve rescued

Upon this awful day.»

Now the heroes, they are many,

But the times are growin’slim

And now from stern to bow

She’s a-blazin'

Oh the yarmouth castle’s moanin'

She’s cryin’like a child.

You can hear her if you listen

Above the roar so wild

Is she cryin’for the ones who lie

Within her molten sides?

Or cryin’for herself, i’m a-wonderin'

But the livin’soon were rescued

The ones who lived to tell

From the star they watched her

As she died there in the swells

Like a toy ship on a mill pond

She burned all through the night

Then slipped 'neath the waves

In the mornin'

Nou, het is vier uur in de middag

En de ankers zijn gewogen

Van Miami tot Nassau,

Ze is gebonden over de golven

Ze gaat naar het zuiden door Biscayne Bay

In de open zee

Yarmouth Castle, ze is aan het sterven en weet het niet Nu de vele jaren dat ze naar zee is geweest

Ze heeft de betere tijden gezien

Ze kreunt van protest

Terwijl ze haar regels verwierpen

En het gegrom van haar motoren

En de roest langs haar ruggengraat

Vertelt het kasteel dat ze te oud is om te zeilen

Maar het zand raakt op in haar hart

Een klein vonkje brandt rood

Het smeult de hele avond door

Er wordt gelachen boven ons hoofd

Nu worden de mannen bediend en worden de kaarten gedeeld

En de drankjes worden rondgedeeld

Diep in het vuur begint het te branden

Nu is het middernacht op open zee

En de maan schijnt helder

Sommige mensen doen mee aan het feest

En anderen zeggen welterusten

Er zijn er veel die nu slapen

Het was een drukke dag

En een klein sliertje rook stijgt

«oh, heer,» kreunt ze, «ik brand!»

«laat iemand het begrijpen!»

Maar haar stille pleidooi is verspild

In het spel van de band

Iedereen danst op haar deck

En ze hebben zo'n tijd

Dan zegt een stem

"hou je mond en deal, ik ben aan het verliezen"

Diep in het Yarmouth Castle

Het vuur begint te gloeien

Hij springt de gangen in

En klimt en kronkelt en groeit

En de verf die ze droeg om haar jong te houden

Oh heer, wat brandt het?

En al snel is dat oude vuur a-ragin'

Onder de brug klimt het snel

De kapitein staat in de lucht

Hij roept naar de bootsman, 'n'says'

"bootsman, we zijn verdwaald"

Voor de rafelige slangen in de rekken

Geen druk houden ze vast

En de mensen beneden

Zal binnenkort sterven

Allemaal midscheeps, oh ze blazin'now

Het verspreidt zich naar voren en naar achteren

De mensen zijn aan het klauteren

Terwijl het vuur hun pad blokkeert

De boze rook omringt hen,

En ze vallen in hun sporen

En de kapitein in zijn reddingsboot vertrekt

Oh, dan het schip, bahama ster

Komt stomend door de nacht

Ze ziet het kasteel branden

En het is een verschrikkelijk gezicht

"spring naar beneden, spring naar beneden!" roept de kapitein

«we zullen je redden als we kunnen!»

Dan is de verf op zijn trechters a-fryin'

"God helpe degenen die beneden slapen"

En kan de weg niet vinden!

Godzijdank voor degenen die we hebben gered

Op deze vreselijke dag.»

Nu de helden, ze zijn met velen,

Maar de tijden worden smal

En nu van achtersteven tot boeg

Ze is gloeiend

Oh, het kasteel van Yarmouth kreunt

Ze huilt als een kind.

Je kunt haar horen als je luistert

Boven het gebrul zo wild

Huilt ze om degenen die liegen?

Binnen haar gesmolten kanten?

Of huil om zichzelf, ik vraag me af

Maar de levenden werden snel gered

Degenen die leefden om te vertellen

Vanaf de ster keken ze naar haar

Toen ze daar stierf in de deining

Als een speelgoedschip op een molenvijver

Ze brandde de hele nacht door

Toen gleed 'onder de golven'

In de morgen'