Demain Sans Doute - Gold

Au bord de mes rêves il y a

Un pont de bois

Quand elle s'étend près de moi

Il craque sous mes pas

Et sur la route

Ses doigts croisent mes doigts

Elle dira demain sans doute qu’elle ne s’en souvient pas

Elle tremble parfois

Quand l’orage gronde

Elle serre mes bras

Nous ne sommes qu’une ombre

Et pourtant elle écoute

Mon coeur qui bat

Elle dira demain sans doute qu’elle ne l’entend pas

Le matin me réveille

Elle est toujours là

Elle danse comme une abeille

Après le froid

Et ces mots qu’elle redoute

Que je dis si bas

Elle dira demain sans doute qu’elle ne les comprend pas

Je sais qu’elle oublie déjà

La nuit qui s’achève

Quelques bruits de pas

Ce n'était qu’un rêve

Et mes yeux la déroutent

Quand je ne parle pas

Elle dira demain sans doute qu’elle ne me connait pas

Elle dira demain sans doute que je n’existe pas

Aan de rand van mijn dromen is er

Een houten brug

Als ze naast me ligt

Het kraakt onder mijn voeten

En op de weg

Haar vingers kruisen mijn vingers

Ze zal morgen waarschijnlijk zeggen dat ze het zich niet herinnert

Ze beeft soms

Als de storm brult

Ze knuffelt mijn armen

We zijn slechts een schaduw

En toch luistert ze

Mijn hart klopt

Ze zal morgen ongetwijfeld zeggen dat ze hem niet hoort

De ochtend maakt me wakker

Ze is er altijd

Ze danst als een bij

Na de kou

En die woorden waar ze bang voor is

Dat zeg ik zo laag

Ze zal morgen waarschijnlijk zeggen dat ze ze niet begrijpt

Ik weet dat ze het al vergeet

De nacht die eindigt

Een paar voetstappen

Het was maar een droom

En mijn ogen verwarren haar

Als ik niet spreek

Ze zal morgen waarschijnlijk zeggen dat ze me niet kent

Ze zal morgen waarschijnlijk zeggen dat ik niet besta