Silbervogel - Godewind

Die Nacht wirft ihre Schattennetze

Übers Land hinaus.

Überall gehen langsam

Hier im Dorf die Lichter aus.

Nur sie kann jetzt nicht schlafen,

Sie kommt einfach nicht zur Ruh´,

Denn seit er nicht mehr da ist,

Weiß sie nicht mehr was sie tut.

Vor ihrem Fenster brennt ein Lichtschein,

Tag und Nacht nur für ihn.

Er soll ihm leuchten in der Finsternis,

Zeigt ihm den Weg zu ihr zurück.

«Ich fahr hinaus», sagte er zu ihr,

«Du, ich bin bald wieder da»,

Doch das ist jetzt nur Erinnerung,

Denn es war vor einem Jahr.

Silbervogel, flieg hinaus in die Ferne!

Nimm die Sehnsucht himmelwärts zu den Sternen!

Fang den Augenblick dort ein,

Lass es so wie früher sein!

Sie würd' so gerne mit ihm ziehen,

Aus ihrem Traum entfliehen.

Sie lebt ihr Leben so gut sie’s kann,

Doch irgendwas fehlt in ihr.

Sie schreibt ihm jeden Tag einen Brief

Und schickt ihn hinaus aufs Meer.

Einmal nur, das wünscht ich ihr,

Fänd' sie ihr kleines Glück,

Doch das Leben, das geht weiter

Und es kommt kein Tag zurück.

Silbervogel, flieg hinauf zu den Sternen!

Grüß mir Sonne, Wind und Meer in der Ferne!

Breite deine Flügel aus

Und flieg' aufs weite Meer hinaus.

Sie würd so gerne mit Dir zieh’n,

Aus ihrem Traum entflieh`n.

Silbervogel, flieg hinaus in die Ferne!

Nimm die Sehnsucht himmelwärts zu den Sternen!

Fang den Augenblick dort ein,

Lass es so wie früher sein!

Lass es doch noch mal gescheh’n,

Dass sie sich wiederseh’n.

De nacht werpt zijn schaduwnetten uit

buiten het land.

Overal ga langzaam

Hier in het dorp gaan de lichten uit.

Alleen kan ze nu niet slapen

Ze kan gewoon niet rusten

Want sinds hij weg is,

Ze weet niet meer wat ze doet.

Een licht schijnt voor haar raam,

Dag en nacht alleen voor hem.

Het zal hem licht geven in de duisternis,

Toon hem de weg terug naar haar.

"Ik ga naar buiten," zei hij tegen haar,

"Jij, ik ben zo terug",

Maar nu is het slechts een herinnering

Want het is een jaar geleden.

Zilveren vogel, vlieg ver weg!

Neem het verlangen hemelwaarts naar de sterren!

vang het moment daar

Laat het zijn zoals het was!

Ze gaat graag met hem mee

Ontsnap uit haar droom.

Ze leeft haar leven zo goed als ze kan

Maar er ontbreekt iets in haar.

Ze schrijft hem elke dag een brief

En stuur hem de zee op.

Eén keer, dat is wat ik haar toewens

Als ze haar kleine geluk vindt

Maar het leven gaat door

En er komt geen dag meer terug.

Silverbird, vlieg naar de sterren!

Zeg hallo tegen de zon, wind en zee in de verte!

Spreid je vleugels

En vlieg naar zee.

Ze verhuist graag met je mee

Ontsnap uit haar droom.

Zilveren vogel, vlieg ver weg!

Neem het verlangen hemelwaarts naar de sterren!

vang het moment daar

Laat het zijn zoals het was!

Laat het maar weer gebeuren

Dat ze elkaar weer ontmoeten.