Shape - Glasser, Hyetal

I live on the beach

Water surrounding me

And it’s got too deep

I let it get too deep

My home has no shape

Nothing to sustain me

But it keeps me safe

From imagined pain

In the dim light of the truth all you can do is bow

The walls often change

Undo and displace me

But I know I’ll stay

Can’t ever get away

When the crossing gets too wide then I go home

To the fluctuation I have on my own

And I look out longingly over the beach

There’s an ocean making life beyond my reach

And the vastness is too much for me to stand

And by the light of the truth all I can do is bow

Ik woon op het strand

Water om me heen

En het is te diep

Ik liet het te diep gaan

Mijn huis heeft geen vorm

Niets om me overeind te houden

Maar het houdt me veilig

Van ingebeelde pijn

In het schemerige licht van de waarheid kun je alleen maar buigen

De muren veranderen vaak

Ongedaan maken en mij verplaatsen

Maar ik weet dat ik blijf

Kan nooit wegkomen

Als de oversteek te breed wordt, ga ik naar huis

Naar de fluctuatie die ik alleen heb

En ik kijk verlangend uit over het strand

Er is een oceaan die het leven buiten mijn bereik maakt

En de uitgestrektheid is te veel voor mij om te staan

En bij het licht van de waarheid kan ik alleen maar buigen