Window III - Glasser

The mind is a space that’s bound for change

Only you would know about it

Just like our statures expand and collapse

So too, does the average wit

Somewhere in the middle we’re broken through

And the listlessness becomes a habit

And the mind cry

Calling out in unison:

«Why does failure need me to validate its vanity»

De geest is een ruimte die aan verandering onderhevig is

Alleen jij zou het weten

Net zoals onze gestalten uitzetten en instorten

Zo ook de gemiddelde verstand

Ergens in het midden zijn we doorgebroken

En de lusteloosheid wordt een gewoonte

En de geest huilt

Eenstemmig roepen:

"Waarom moet ik de ijdelheid van een mislukking bevestigen?"