Nomadi - Giuni Russo

Nomadi che cercano gli angoli della tranquillità

Nelle nebbie del nord e nei tumulti delle civiltà

Tra i chiari scuri e la monotonia

Dei giorni che passano

Camminatore che vai

Cercando la pace al crepuscolo

La troverai

Alla fine della strada

Lungo il transito dell’apparente dualità

La pioggia di settembre

Risveglia i vuoti della mia stanza

Ed i lamenti della solitudine

Si prolungano

Come uno straniero non sento legami di sentimento

E me ne andrò

Dalle città

Nell’attesa del risveglio

I viandanti vanno in cerca di ospitalità

Nei villaggi assolati

E nei bassifondi dell’immensità

E si addormentano sopra i guanciali della terra

Forestiero che cerchi la dimensione insondabile

La troverai

Fuori città

Alla fine della strada

Nomaden op zoek naar hoekjes van rust

In de nevelen van het noorden en in de beroering van beschavingen

Tussen licht en donker en eentonigheid

Van de dagen die voorbij gaan

Gaande wandelaar

Op zoek naar vrede in de schemering

Je zult het vinden

Aan het einde van de weg

Langs de transit van de schijnbare dualiteit

De regen van september

Maak de leegte in mijn kamer wakker

En de klaagzangen van eenzaamheid

Ze zijn verlengd

Als buitenlander voel ik geen gevoelsbanden

En ik ga

Van de steden

In afwachting van het ontwaken

Reizigers gaan op zoek naar gastvrijheid

In zonnige dorpjes

En in de sloppenwijken van onmetelijkheid

En ze vallen in slaap op de kussens van de aarde

Vreemdeling op zoek naar de onpeilbare dimensie

Je zult het vinden

Buiten de stad

Aan het einde van de weg