Il carmelo di echt - Giuni Russo

E per vivere in solitudine nella pace e nel silenzio

ai confini della realtà,

mentre ad Auschwitz soffiava forte il vento

e ventilava la pietà,

hai lasciato le cose del mondo,

il pensiero profondo dai voli insondabili,

per una luce che sentivi dentro, le verità invisibili.

Dove sarà Edith Stein?

Dove sarà?

I mattini di maggio riempivano l’aria

i profumi nei chiostri del carmelo di Echt.

Dentro la clausura qualcuno che passava

selezionava gli angeli.

E nel tuo desiderio di cielo una voce nell’aria si udì:

gli ebrei non sono uomini.

E sopra un camion o una motocicletta che sia

ti portarono ad Auschwitz.

Dove sarà Edith Stein?

Dove sarà?

E per vivere in solitudine nella pace e nel silenzio

nel carmelo di Echt.

En om in eenzaamheid in vrede en stilte te leven

aan de rand van de werkelijkheid,

terwijl het in Auschwitz hard waaide

en uitte medelijden,

je verliet de dingen van de wereld,

de diepe gedachte aan ondoorgrondelijke vluchten,

voor een licht dat je van binnen voelde, de onzichtbare waarheden.

Waar zal Edith Stein zijn?

Waar zal het zijn?

De ochtenden van mei vulden de lucht

de parfums in de kloostergangen van de Karmel van Echt.

Er komt iemand voorbij in de omheining

hij selecteerde de engelen.

En in uw verlangen naar de hemel werd een stem in de lucht gehoord:

Joden zijn geen mannen.

En bovenop een vrachtwagen of motor

ze namen je mee naar Auschwitz.

Waar zal Edith Stein zijn?

Waar zal het zijn?

En om in eenzaamheid in vrede en stilte te leven

in de Karmel van Echt.