Menina do sonho - Gilberto Gil

Hoje a menina do sonho não veio me acordar

Quem sabe até tenha vindo e eu não soube sonhar

Quem sabe até tenha tentado me descobrir

Em meio ao sono pesado a dormir, a dormir

Quem sabe até tenha vindo visitar meu sono

E quem sabe era só o abandono da alma dormida na vida

O que havia no fundo de mim pra se ver

Que ela, menina do sonho, ficou comovida

E não fez nada mais que sorrir

Partindo logo em seguida a buscar por aí

Outra morada pro sonho, por ser ela fada

Fadada a viver, com seu corpo no nada

O instante, o espaço, o abraço real da ilusão de existir

Quem terá tido essa noite

O sonhar visitado por ela ou por um querubim

Já que a menina do sonho não veio pra mim?

Vandaag heeft het droommeisje me niet wakker gemaakt

Wie weet, misschien kwam het zelfs en wist ik niet hoe ik moest dromen

Wie weet, misschien zelfs geprobeerd mezelf te ontdekken

In het midden van zware slaap, slapen, slapen

Wie weet, misschien zelfs mijn slaap komen bezoeken

En misschien was het gewoon het verlaten van de ziel die in slaap was in het leven

Wat was in mijn hart om te zien

Dat zij, het droommeisje, ontroerd was

En deed niets anders dan glimlachen

Meteen weggaan om rond te speuren

Nog een verblijfplaats voor de droom, om een ​​fee te zijn

Gedoemd om te leven, met haar lichaam in het niets

Het moment, de ruimte, de echte omhelzing van de illusie van het bestaan

Wie zal die nacht hebben gehad?

De droom bezocht door haar of door een cherub

Omdat het droommeisje niet naar me toe kwam?