Esotérico (Primeira versão) - Gilberto Gil

Não adianta nem me abandonar

Porque mistério sempre há de pintar por aí

Pessoas até muito mais vão lhe amar

Até muito mais difíceis que eu prá você

Que eu, que dois, que dez, que dez milhões

Todos iguais

Até que nem tanto esotérico assim

Se eu sou algo incompreensível

Meu Deus é mais

Mistério sempre há de pintar por aí

Não adianta nem me abandonar

Nem ficar tão apaixonada

Que nada, não sabe nadar

E morre afogada por mim

Het heeft geen zin om me zelfs maar in de steek te laten

Omdat er altijd een mysterie is om rond te schilderen

Mensen zullen nog meer van je houden

Nog veel moeilijker dan ik voor jou

Dat ik, die twee, die tien, die tien miljoen

Allemaal hetzelfde

Niet zo esoterisch

Als ik iets onbegrijpelijks ben

Mijn God is meer

Mysterie moet altijd rond schilderen

Het heeft geen zin om me zelfs maar in de steek te laten

niet zo verliefd zijn

Dat niets, niet weet hoe te zwemmen

En sterft verdronken door mij