A volta da Asa Branca - Gilberto Gil

Já faz três noites, que pro norte relampeia

A asa branca ouvindo o ronco do trovão

Já bateu asas e voltou pro meu sertão

Ai, ai eu vou me embora, vou cuidar da prantação

Já bateu asas e voltou pro meu sertão

Ai, ai eu vou me embora, vou cuidar da prantação

A seca fez eu desertar da minha terra

Mas felizmente Deus agora se alembrou

De mandar chuva pr’esse sertão sofredor

Sertão das muié séria, dos homes trabaiador

De mandar chuva pr’esse sertão sofredor

Sertão das muié séria, dos homes trabaiador

Rios correndo, as cachoeiras tão zoando

Terra moiadam mato verde, que riqueza

E a asa branca à tarde canta, que beleza

Ai, ai, o povo alegre, mais alegre a natureza

E a asa branca à tarde canta, que beleza

Ai, ai, o povo alegre, mais alegre a natureza

Sentindo a chuva, eu me arrecordo de Rosinha

A linda flor do meu sertão pernambucano

E se a safra não atrapaiá meus pranos

Que que há, o seu vigário, vou casar no fim do ano

E se a safra não atrapaiá meus pranos

Que que há, o seu vigário, vou casar no fim do ano!

Het is al drie nachten, dat naar het noorden flitst

De witte vleugel luistert naar het gebrul van de donder

Het heeft al met zijn vleugels geklapt en is teruggekeerd naar mijn sertão

Oh, oh, ik ga weg, ik zal voor het huilen zorgen

Het heeft al met zijn vleugels geklapt en is teruggekeerd naar mijn sertão

Oh, oh, ik ga weg, ik zal voor het huilen zorgen

Door de droogte moest ik mijn land verlaten

Maar gelukkig heeft God het zich nu herinnerd

Regen sturen naar deze lijdende sertão

Sertão van de serieuze muié, van de werkende mannen

Regen sturen naar deze lijdende sertão

Sertão van de serieuze muié, van de werkende mannen

Rivieren stromen, de watervallen zo grappig

Aarde moiadam groene mato, wat een rijkdom

En de witte vleugel zingt in de middag, wat een schoonheid

Oh, oh, de vrolijke mensen, de vrolijkere natuur

En de witte vleugel zingt in de middag, wat een schoonheid

Oh, oh, de vrolijke mensen, de vrolijkere natuur

Als ik de regen voel, herinner ik me Rosinha

De mooie bloem van mijn Pernambuco sertão

En als de oogst mijn pranos niet belemmert

Wat is er, uw dominee, ik ga aan het eind van het jaar trouwen

En als de oogst mijn pranos niet belemmert

Wat is er, uw dominee, ik ga aan het eind van het jaar trouwen!