Fanfare - Gaz Coombes

Ancient overloaded streets

Where the morning creeps

They freak me out

I feel like a stranger in this town

Then a marching sea of troubles hit

From the underworld

But I’ll walk on through

The pouring rain

Our lives are filled with empty rules

That give me a sense of nothing at all

But I’m not a stranger to my needs

While the shadows fight and play games with me

In my mind, I think of you and drift away

Speed of light, sweet feline eyes invite

On golden sand

You said we’re through

I was such a full

But in the hard Paris rain

Without a care I heard a fanfare

Oude overbelaste straten

Waar de ochtend kruipt

Ze maken me gek

Ik voel me een vreemdeling in deze stad

Toen sloeg een marsende zee van problemen toe

Uit de onderwereld

Maar ik loop door

de stromende regen

Ons leven is gevuld met lege regels

Dat geeft me een gevoel van helemaal niets

Maar ik ben geen vreemde in mijn behoeften

Terwijl de schaduwen vechten en spelletjes met me spelen

In gedachten denk ik aan jou en drijf weg

Snelheid van het licht, lieve kattenogen nodigen uit

Op goudkleurig zand

Je zei dat we klaar zijn

Ik was zo vol

Maar in de harde regen van Parijs

Zonder enige zorg hoorde ik een fanfare