Sorrowful Planet - Galadriel

We still want more and more to sate our pride

We still want dream about all our desires

We still believe that we’re the chosen ones, to tell the fate

Dried tears instead of cold the springs of brooks

Inhospitable plains instead of woods

We broke all down, we are the seed of death, we bring the pain…

Through the eyes of enervated earth

I see the tired grey lands, only dust and stones

We’re falling to the ground burned by the lights

Of dying sun — we’re crawling to the vacuum

(we) long for to rule the world, (all) what brings the life

Long for to rule the nature — until it die

We are disease — mistake of evolution, proud mankind…

I’M CALLING FOR THE NATURE LAWS

TO BRING THE JUSTICE FOR THIS EARTH

THE FIRE BURN, THE WIND BLOW

THE WATER FLOW TO WASH ALL THE FILTH AWAY !

I hate this kind, this race which brought the hurt

I hate this kind of men which brought the pain

To all what lived in this beautiful, magical place…

Like the cold stone flies the EARTH through the space

Forsaken and tortured, vacated, dying without hopes

REFR.:

(i) still hear those whispers in my heart, in silent dreams

Just stand and feel that tremble of my skin

Dancing barefooted among the grass and trees

Naked as fairy i’m running down (the) green field

Wrecked memories, our sun set down

The magic disappeard in the dust of our world

(i) still feel those kisses of flowers and butterflies

(and) i fall asleep with bird’s singing lullabies

We willen nog steeds meer en meer onze trots verzadigen

We willen nog steeds dromen over al onze verlangens

We geloven nog steeds dat wij de uitverkorenen zijn, om het lot te vertellen

Gedroogde tranen in plaats van koude de bronnen van beekjes

Onherbergzame vlaktes in plaats van bossen

We hebben alles afgebroken, we zijn het zaad van de dood, we brengen de pijn...

Door de ogen van de ontzenuwde aarde

Ik zie de vermoeide grijze landen, alleen stof en stenen

We vallen op de grond, verbrand door de lichten

Van de stervende zon - we kruipen naar de stofzuiger

(wij) verlangen ernaar om over de wereld te heersen, (alle) wat het leven brengt

Verlang ernaar om de natuur te regeren - totdat het sterft

We zijn ziekte - fout van evolutie, trotse mensheid...

IK ROEP VOOR DE NATUURWETTEN

OM DE RECHTVAARDIGHEID VOOR DEZE AARDE TE BRENGEN

HET VUURVERBRANDING, DE WIND BLAAST

DE WATERSTROOM OM ALLE VUIL WEG TE WASSEN!

Ik haat dit soort, deze race die de pijn bracht

Ik haat dit soort mannen die de pijn brachten

Aan alles wat leefde op deze prachtige, magische plek...

Zoals de koude steen de AARDE door de ruimte vliegt

Verlaten en gemarteld, verlaten, stervend zonder hoop

REFR.:

(i) hoor nog steeds die fluisteringen in mijn hart, in stille dromen

Ga gewoon staan ​​en voel dat trillen van mijn huid

Op blote voeten dansen tussen het gras en de bomen

Naakt als een fee ren ik door (het) groene veld

Verwoeste herinneringen, onze zon ging onder

De magie verdween in het stof van onze wereld

(i) voel nog steeds die kussen van bloemen en vlinders

(en) ik val in slaap met zingende slaapliedjes van vogels