Три сосны - Фристайл, Нина Кирсо

На окраине старого парка,

Где скучают три старых сосны,

Ты меня целовал в губы жарко

На исходе отцветшей весны.

Голова моя сладко кружилась,

Был приятен мне рук твоих плен,

Я впервые так сильно влюбилась,

Ведь не знала я прежде измен.

А три сосны на бугорочке,

И помнит все трава-ковыль:

Как ты любил меня три ночки,

А на четвертую — забыл!

А три сосны на бугорочке,

Ах, что ж ты, милый, натворил:

А я в трех соснах заблудилась,

А ты с другою заблудил!

Три сосны — все в любовных пометках:

Кто кого и когда здесь любил.

Помнят здесь даже шишки на ветках

Те слова, что ты мне говорил!

Затвердела смола на сердечке,

На сердечке, пробитом стрелой —

Три сосны, как погасшие свечки,

Не над первой застыли бедой!

А три сосны на бугорочке,

И помнит все трава-ковыль:

Как ты любил меня три ночки,

А на четвертую — забыл!

А три сосны на бугорочке,

Ах, что ж ты, милый, натворил:

А я в трех соснах заблудилась,

А ты с другою заблудил!

Заблуждалась — увы!

— заблуждалась,

Покупаясь на слов серебро!

На сосне мне на память осталось

Деревянное сердце твое

Знаю — время от боли избавит,

И затянется рана в груди,

Чтобы снова, в трех соснах блуждая,

Обмануться могла я в любви.

Aan de rand van het oude park,

Waar drie oude dennen missen,

Je kuste me heet op de lippen

Aan het einde van een vervaagde lente.

Mijn hoofd tolde liefjes

Ik was blij met je handen gevangenschap,

Voor de eerste keer dat ik zo verliefd werd

Ik wist het immers niet voor de veranderingen.

En drie dennen op een heuvel,

En het grasveergras onthoudt alles:

Hoe je drie nachten van me hield

En op de vierde - ik vergat het!

En drie dennen op een heuvel,

Oh, wat heb je gedaan, schat?

En ik verdwaalde in drie dennen,

En je bent verdwaald met de ander!

Drie dennen - allemaal in liefdesnoten:

Wie hield van wie en wanneer hier.

Zelfs de hobbels op de takken worden hier herinnerd

Die woorden die je tegen me sprak!

De hars verhardde op het hart,

Op een hart doorboord door een pijl -

Drie dennen, als gedoofde kaarsen,

Niet over de eerste problemen bevroor!

En drie dennen op een heuvel,

En het grasveergras onthoudt alles:

Hoe je drie nachten van me hield

En op de vierde - ik vergat het!

En drie dennen op een heuvel,

Oh, wat heb je gedaan, schat?

En ik verdwaalde in drie dennen,

En je bent verdwaald met de ander!

Ik heb me vergist - helaas!

- vergiste zich

Woorden kopen voor zilver!

Op een dennenboom blijft het voor mij om te onthouden

Jouw houten hart

Ik weet dat de tijd pijn zal verlichten,

En de wond in de borst zal genezen,

Zodat opnieuw, dwalend in drie dennen,

Ik zou in de liefde bedrogen kunnen worden.