До свадьбы заживёт - Фристайл

Когда-то лишь для нас сияли в небе звезды,

Бродили мы вдвоем все ночи напролет,

Кололи руки мне подаренные розы,

А ты сказал: «Пустяк, до свадьбы заживет».

До свадьбы заживет, забудется,

И боль когда-нибудь остудится.

Известно наперед, что все пройдет,

А значит все, а значит все до свадьбы заживет.

Я помню до сих пор, как билось сердце гулко,

И каждый поцелуй был сладок, словно мед.

От поцелуев тех мои горели губы,

А ты шутил: «Пустяк, до свадьбы заживет».

Закончилась любовь, давно завяли розы,

И нежных слов твоих теперь другая ждет,

А я сама себе шепчу, глотая слезы:

«До свадьбы заживет, до свадьбы заживет»

Eens alleen voor ons schenen de sterren aan de hemel,

We zwierven de hele nacht samen,

Prik in mijn handen met de rozen die mij zijn gegeven,

En je zei: "Het is een kleinigheid, het zal genezen voor de bruiloft."

Het zal leven voor de bruiloft, het zal worden vergeten,

En de pijn zal op een dag afkoelen.

Het is van tevoren bekend dat alles voorbij gaat,

En dat betekent alles, wat betekent dat alles zal genezen voor de bruiloft.

Ik herinner me nog hoe mijn hart luid klopte,

En elke kus was zoet als honing.

Van die kussen brandden mijn lippen,

En je grapte: "Het is een kleinigheid, het zal genezen voor de bruiloft."

Einde liefde, lang verwelkte rozen,

En nu wacht een ander op je tedere woorden,

En ik fluister tegen mezelf, mijn tranen inslikkend:

"Hij zal genezen voor de bruiloft, hij zal leven voor de bruiloft"