Ihr Zartes Lächeln - Fred Bertelmann

Dies Lächeln, ihr treuer Blick

Versprachen Liebe und soviel Glück

Doch ich muss wandern

Und brach ihr Herz entzwei

Ich sagte lachend ihr, Adieu, Good Bye

Good Bye

Und dann zog ich hinaus in die Ferne

War so oft in der Fremde allein

Der Job war hart, der Lohn war klein

Da träumt' ich so oft im Dämmerschein

Von ihr und von Daheim

Ihr zartes Lächeln, ihr treuer Blick

Versprachen Liebe und soviel Glück

Doch ich muss wandern

Und brach ihr Herz entzwei

Ich sagte lachend ihr, Adieu, Good Bye

Bye

Stand das Korn dann wie Gold auf den Feldern

Dachte ich an ihr goldenes Haar

Ich fand kein Glück in dem fremden Land

Wer einmal das Heimweh richtig gekannt

Mich schon verstehen kann

Ihr zartes Lächeln, ihr treuer Blick

Versprachen Liebe und soviel Glück

Doch ich muss wandern

Und brach ihr Herz entzwei

Ich sagte lachend ihr, Adieu, Good Bye

Bye

Endlich fuhr mich ein Schiff in die Heimat

Und mein erster Weg führte zu ihr

Doch der Mensch nur denkt und das Schicksal lenkt

Sie hatte ihr Herz einem Anderen geschenkt

Knatsch stand vor der Tür

Ihr zartes Lächeln, ihr treuer Blick

Versprachen Liebe und soviel Glück

Doch ich muss wandern

Und brach ihr Herz entzwei

Ich sagte lachend ihr, Adieu, Good Bye

Ich sagte lachend ihr, Adieu, Good Bye

Bye

Good Bye

Good Bye

Good Bye

Good Bye

Die glimlach, haar trouwe blik

Beloofde liefde en zoveel geluk

Maar ik moet wandelen

En brak haar hart in tweeën

Ik lachte en nam afscheid van haar

tot ziens

En toen ging ik ver weg

Was zo vaak alleen in het buitenland

Het werk was zwaar, de lonen waren laag

Ik droom zo vaak in de schemering

Van haar en van thuis

Haar zachte glimlach, haar trouwe blik

Beloofde liefde en zoveel geluk

Maar ik moet wandelen

En brak haar hart in tweeën

Ik lachte en nam afscheid van haar

doei

Toen stond het koren als goud in de velden

Ik dacht aan haar gouden haar

Ik vond geen geluk in het vreemde land

Die ooit echt heimwee kende

kan mij begrijpen

Haar zachte glimlach, haar trouwe blik

Beloofde liefde en zoveel geluk

Maar ik moet wandelen

En brak haar hart in tweeën

Ik lachte en nam afscheid van haar

doei

Eindelijk bracht een schip me naar huis

En mijn eerste weg leidde naar haar

Toch denkt de mens alleen en het lot regisseert

Ze had haar hart aan iemand anders gegeven

Er stond roddel aan de deur

Haar zachte glimlach, haar trouwe blik

Beloofde liefde en zoveel geluk

Maar ik moet wandelen

En brak haar hart in tweeën

Ik lachte en nam afscheid van haar

Ik lachte en nam afscheid van haar

doei

tot ziens

tot ziens

tot ziens

tot ziens