Me and the Ghost Upstairs (From "Second Chorus") - Fred Astaire

Once upon a midnight dreary

While i pondered weak and weary

From a long trip on the erie

Comes a rapping on my chamber door

It’s an ectoplasmic tapping

That disturbs my nightly napping

Like a shroud that’s gently flapping

Emanating from the second floor

Buddies are we, me and the ghost upstairs

Sipping our tea, me and the ghost upstairs

But he’s inclined to moan when left alone

So i think of things that’ll tickle his funny bone

Lonely old ghost upstairs

Regular folks, dropping our worldly cares

Swapping our jokes, me and the ghost upstairs

And then she slaps his shroud and laughs out loud

And says «oh boy, that’ll paralyze all the crowd!»

Jolly old ghost upstairs

He’s quite a cook

He serves a beautiful drink

He wrote a book

And in invisible ink

I took a look

And the title upon the page

Was «the groups of wraith»

Once in a while he brings a a gang of friends

Does it in style, careless of what he spends

And though the place is small we have a ball

Cause you know those spooks don’t require no room at all

We have some mighty fine affairs me and the ghost upstairs

We have some mighty fine affairs me and the ghost upstairs

Er was eens een sombere nacht

Terwijl ik nadacht over zwak en vermoeid

Van een lange reis op de erie

Komt er een kloppen op mijn kamerdeur

Het is een ectoplasmatisch tikken

Dat verstoort mijn nachtelijke dutje

Als een lijkwade die zachtjes klappert

Komt uit de tweede verdieping

Vrienden zijn wij, ik en de geest boven

Nippend aan onze thee, ik en de geest boven

Maar hij is geneigd te kreunen als hij alleen wordt gelaten

Dus ik denk aan dingen die zijn grappige bot zullen kietelen

Eenzame oude geest boven

Gewone mensen die onze wereldse zorgen laten vallen

Onze grappen ruilen, ik en de geest boven

En dan slaat ze op zijn lijkwade en lacht hardop

En zegt «oh jongen, dat zal de hele menigte verlammen!»

Vrolijke oude geest boven

Hij is nogal een kok

Hij serveert een heerlijk drankje

Hij schreef een boek

En in onzichtbare inkt

Ik heb gekeken

En de titel op de pagina

Waren «de groepen van geesten»

Af en toe brengt hij een bende vrienden mee

Doet het in stijl, onverschillig wat hij uitgeeft?

En hoewel de plaats klein is, hebben we een bal

Omdat je weet dat die spoken helemaal geen ruimte nodig hebben

We hebben geweldige affaires met mij en de geest boven

We hebben geweldige affaires met mij en de geest boven