Forever Till The End - Framing Hanley

When did we let ignorance become the gun?

And we the cavalry just kept on

marching

You claim you’re heaven-sent, I bet your banned for what you’ve done

Recycled apologies for this endless cycle

When’s it gonna stop?

When’s it gonna happen?

When’s it gonna be too late?

If we don’t make it stop it’s never gonna happen

Now all that’s left in silence and remorse

We sleep without the solace anymore

A haven in my head for dreams long since severed

They left us here for dead, but we will live forever

Bend ‘til we snap, sick of waiting in the wings

While you’re saving face like it’s not your fault we spend time that’s left

just praying for release

Someone to take this place and make it better

Now all that’s left in silence and remorse

We sleep without the solace anymore

A haven in my head for dreams long since severed

They left us here for dead, but we will live forever

It’s a shame it’s come to this

All the fame and all the glitz of the chosen ones cloud the lens,

obstructs the view of what really is

When I’m gone there’s a legacy that won’t die ‘cuz it doesn’t breathe

To the people that cared enough to believe:

I hope this makes you proud

In the end I hope all your friends, they all know this song

And they sing along

My words live on and on and on and on

Now all that’s left in silence and remorse

We sleep without the solace anymore

A haven in my head for dreams long since severed

They left us here for dead, but we will live forever

We’re gonna live forever.

Forever

And ever

Wanneer hebben we onwetendheid het wapen laten worden?

En wij, de cavalerie, gingen gewoon door

het marcheren

Je beweert dat je door de hemel bent gezonden, ik wed dat je verbannen bent voor wat je hebt gedaan

Gerecycleerde excuses voor deze eindeloze cyclus

Wanneer houdt het op?

Wanneer gaat het gebeuren?

Wanneer is het te laat?

Als we het niet laten stoppen, gebeurt het nooit

Nu rest er alleen nog stilte en spijt

We slapen zonder de troost meer

Een toevluchtsoord in mijn hoofd voor lang geleden verbroken dromen

Ze lieten ons hier voor dood achter, maar we zullen voor altijd leven

Buig tot we knappen, ziek van het wachten in de coulissen

Terwijl je je gezicht redt alsof het niet jouw schuld is, besteden we de tijd die er nog over is

gewoon bidden voor vrijlating

Iemand om deze plaats in te nemen en te verbeteren

Nu rest er alleen nog stilte en spijt

We slapen zonder de troost meer

Een toevluchtsoord in mijn hoofd voor lang geleden verbroken dromen

Ze lieten ons hier voor dood achter, maar we zullen voor altijd leven

Het is jammer dat het zover is gekomen

Alle roem en alle glitter van de uitverkorenen vertroebelen de lens,

belemmert het zicht op wat werkelijk is

Als ik weg ben, is er een erfenis die niet zal sterven omdat het niet ademt

Aan de mensen die genoeg om hen gaven om te geloven:

Ik hoop dat je hier trots op bent

Uiteindelijk hoop ik dat al je vrienden dit nummer kennen

En ze zingen mee

Mijn woorden leven door en door en door en door

Nu rest er alleen nog stilte en spijt

We slapen zonder de troost meer

Een toevluchtsoord in mijn hoofd voor lang geleden verbroken dromen

Ze lieten ons hier voor dood achter, maar we zullen voor altijd leven

We gaan voor altijd leven.

Voor altijd

en ooit