Beautiful Nature - Forest Stream

Good morning… Just woke up

Today is 20th of September

I wash and dress and then…

Good morning… Just woke up

Today is 15th of November

I wash and dress and go

Good morning… Just woke up

Today is 5th of May

I wash and dress and then…

And the ceiling’s gone as heavy smoke

Am off into the stream of Night… so fragile…

To live another life of mine

Either forgotten or unhappened…

…A boat is cutting dark-green waters

I am watching it while dad is rowing

I spot a thread of smoke at the bank

A smell of food, somebody’s waving us…

We’re home, both tired, wet but pleased:

Today it was a perfect fishing

My mom’s surprised and happy, so am I

She’s smiling, praising me, her son

Am running, my sister’s joining me!

It’s swing time, who’s the first?

We’re swinging so that apples fall

And joy’s filling the garden

And then we’re having evening meal outside, together

Black-yellow tongues of fire are rushing up

Into the velvet sky, so magically stellated

All of a sudden, a spark, it hits my eye…

Growing’s the pain to blow up the world and kill me back

Into the Day we all belong to…

Morning… Just woke up…

And so it goes, day after day

A pale-gray circle

Of indifferent decay…

I just don’t know

What still makes me wake up

To find myself surrounded

By the dead again…

…For buzz of bees and scent of pollen

And can-docks over water’s deep

For silver threads of warm rains fallen

For all it still dwells beneath the steep

For shady glades and sunny wild heaths

And golden meadows, where we’ve run

For rapture of a careless child with

The taste of pinesap on his tongue…

For a night-bird's flight across the river

Through the mournful toll of a lonely church

For after-dawn dew droplets quiver

And moths that dance in the light of a torch

For those who choose the pain of living

And bleeding wounds from that day forth

For martyrs tortured, whose forgiving

Still helps the Skies to bear this Earth…

I take a deep breath as the vision’s dying…

Those never fail who never dare

Be wept by none and cursed, we were just trying

To dream of what you’re not aware…

Of floating mists embracing lovers

And honey poured on just baked bread

Of solid rocks and fragile flowers…

Yet nothing matters to the dead…

Goedemorgen... Net wakker

Het is vandaag 20 september

Ik was en kleed me aan en dan...

Goedemorgen... Net wakker

Het is vandaag 15 november

Ik was en kleed me aan en ga

Goedemorgen... Net wakker

Het is vandaag 5 mei

Ik was en kleed me aan en dan...

En het plafond is weg als zware rook

Ben weg in de stroom van de Nacht... zo kwetsbaar...

Om nog een leven van mij te leiden

Ofwel vergeten of niet gebeurd...

...Een boot vaart door donkergroen water

Ik kijk ernaar terwijl papa aan het roeien is

Ik zie een rookpluim bij de bank

Een geur van eten, iemand zwaait met ons...

We zijn thuis, allebei moe, nat maar tevreden:

Vandaag was het een perfecte visserij

Mijn moeder is verrast en blij, ik ook

Ze lacht en prijst mij, haar zoon

Ik ren, mijn zus doet mee!

Het is swingtijd, wie is de eerste?

We slingeren zodat appels vallen

En vreugde vult de tuin

En dan gaan we samen buiten eten

Zwart-gele vuurtongen razen omhoog

In de fluwelen lucht, zo magisch gestileerd

Plotseling, een vonk, springt het in mijn oog...

Groeien is de pijn om de wereld op te blazen en me terug te doden

Into the Day waar we allemaal bij horen...

Ochtend... Net wakker...

En zo gaat het, dag na dag

Een lichtgrijze cirkel

Van onverschillig verval...

Ik weet het gewoon niet

Waar word ik nog steeds wakker van

Om me omringd te zien

Weer door de doden...

...Voor het gezoem van bijen en de geur van stuifmeel

En kandokken over het diepe water

Voor zilveren draden van gevallen warme regen

Voor alles woont het nog steeds onder de steile

Voor schaduwrijke open plekken en zonnige wilde heide

En gouden weiden, waar we hebben gerend

Voor de opname van een onvoorzichtig kind met

De smaak van ananas op zijn tong...

Voor een nachtvlucht over de rivier

Door de treurige tol van een eenzame kerk

Voor na-dauwdruppels trillen

En motten die dansen in het licht van een fakkel

Voor degenen die kiezen voor de pijn van het leven

En bloedende wonden vanaf die dag

Voor gemartelde martelaren, wiens vergevingsgezindheid

Helpt de hemel nog steeds om deze aarde te dragen...

Ik haal diep adem terwijl het visioen sterft...

Degenen die nooit falen die nooit durven

Ween door niemand en vervloekt, we waren gewoon aan het proberen

Om te dromen van wat je niet weet...

Van zwevende nevels die geliefden omarmen

En honing gegoten op net gebakken brood

Van stevige rotsen en fragiele bloemen...

Maar niets is van belang voor de doden...