The Seventh Symphony of Satan - Forest Stream

Time!

As a demon I rise, feeling the hunger

I gather us for the final Sabbath at last on this night

And I fly as the nightshade attacks the light

As it makes me the strings of thy wrath and all-conquering sin

Down into the hunt!

Till the darkness allows

None of their bastions will be safe on this hour

Before the daylight devours our flesh, I wonder

How many will manage to flee?

This night is worth the whole life

Yet the prophecy says we all to be burnt in the pitiful dawn

So be it!

This oath’s yet to serve us:

In torments and deaths to unite!

Passing the burning cliffs

Our ship is leaving the bay

Remember us for the others won’t

As morning strikes

It feels the day

Up with the mass

Of deadly horror

It wakes the dead up

To proceed with rot

And thus provide them all

With new turmoil

Master!

Art thou hearing me call?

Through these storms that I’ve summoned

As a tribute to thy majesty!

Regard!

Oh, Almighty!

Thy mortal bride is prepared

And blessed she lies awaiting thee…

Thou, who allowed me to be thy choirs of sorrow

In ascendant stream of this symphony

Heavier are my wings, yet it was damn worth of trying

To reach this height to fall from so desperately

And here it comes…

Tijd!

Als een demon sta ik op en voel de honger

Ik verzamel ons voor de laatste sabbat op deze avond

En ik vlieg terwijl de nachtschade het licht aanvalt

Omdat het mij de snaren van uw toorn en allesoverwinnende zonde maakt

Op jacht!

Tot de duisternis het toelaat

Geen van hun bastions zal op dit uur veilig zijn

Voordat het daglicht ons vlees verslindt, vraag ik me af

Hoeveel zullen erin slagen te vluchten?

Deze nacht is het hele leven waard

Toch zegt de profetie dat we allemaal zullen worden verbrand in de erbarmelijke dageraad

Zo zal het zijn!

Deze eed moet ons nog dienen:

In kwellingen en sterfgevallen om te verenigen!

De brandende kliffen passeren

Ons schip verlaat de baai

Onthoud ons, want de anderen niet

Als de ochtend toeslaat

Het voelt de dag

Met de massa mee

Van dodelijke horror

Het maakt de doden wakker

Doorgaan met rot

En geef ze dus allemaal

Met nieuwe onrust

Meester!

Hoor je me roepen?

Door deze stormen die ik heb opgeroepen

Als eerbetoon aan uwe majesteit!

Groet!

O, Almachtige!

Uw sterfelijke bruid is voorbereid

En gezegend ligt ze op je te wachten...

Gij, die mij toestond uw koren van verdriet te zijn

In oplopende stroom van deze symfonie

Zwaarder zijn mijn vleugels, maar het was verdomd de moeite waard om te proberen

Om deze hoogte te bereiken om zo wanhopig van te vallen

En hier komt het...