Too Much Is Never Enough - Florence + The Machine

And the crown—it weighs heavy

'Til it’s banging on my eyelids

Retreating in covers and closing the curtains

One thing’s for certain, oh

A year like this passes so strangely

Somewhere between sorrow and bliss

Oh, who decides from where up high?

I couldn’t say, «I need more time.»

Oh, grant that I can stay the night

Or one more day inside this life

Too much, too much, too much, too much, too much

Never enough

Too much, too much, too much, too much, too much

Never enough

Too much, too much, too much, too much, too much

Never enough

Too much, too much, too much, too much, too much

Never, never, never enough

Oh, you wondrous creature

Coming up who we are

'Cause I’m retreating in covers and closing the curtains

One thing’s for certain, oh

A year like this passes so strangely

Somewhere between sorrow and bliss

And who decides from where up high?

(one other year; a hundred flags flying in a field)

I couldn’t say, «I need more time.»

(one day, felt it let go of me)

Oh, grant that I can stay the night

(one other year; a hundred flags flying in a field)

Or one more day inside this life

(one day, felt it let go of me)

Too much, too much, too much, too much, too much

Never enough

Too much, too much, too much, too much, too much

Never enough

Too much, too much, too much, too much, too much

Never enough

Too much, too much, too much, too much, too much

Never, never, never enough

And who cares about the thing I did that night?

So what?

Maybe Luna had it right

And who cares if I’m coming back alive?

So what?

'Least I have the strength to fight

Too much, too much, too much, too much, too much

Never enough

Too much, too much, too much, too much, too much

Never enough

Too much, too much, too much, too much, too much

Never enough

Too much, too much, too much, too much, too much

Never, never, never enough

One other year;

a hundred flags flying in a field

One day, felt it let go of me

One other year;

a hundred flags flying in a field

One day, felt it let go of me

A hundred flags flying in a field

One day, felt it let go of me

One other year;

a hundred flags flying in a field

One day, felt it let go of me

En de kroon - hij weegt zwaar

Tot het op mijn oogleden bonkt

Zich terugtrekken in dekens en de gordijnen sluiten

Een ding is zeker, oh

Zo'n jaar gaat zo vreemd voorbij

Ergens tussen verdriet en gelukzaligheid

Oh, wie bepaalt van waar omhoog?

Ik kon niet zeggen: "Ik heb meer tijd nodig."

Oh, sta toe dat ik de nacht kan blijven

Of nog een dag in dit leven

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit genoeg

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit genoeg

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit genoeg

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit, nooit, nooit genoeg

Oh, jij wonderbaarlijke wezen

Komt eraan wie we zijn

Want ik trek me terug in dekens en sluit de gordijnen

Een ding is zeker, oh

Zo'n jaar gaat zo vreemd voorbij

Ergens tussen verdriet en gelukzaligheid

En wie bepaalt vanaf waar?

(een ander jaar; honderd vlaggen wapperen in een veld)

Ik kon niet zeggen: "Ik heb meer tijd nodig."

(op een dag voelde ik dat het me losliet)

Oh, sta toe dat ik de nacht kan blijven

(een ander jaar; honderd vlaggen wapperen in een veld)

Of nog een dag in dit leven

(op een dag voelde ik dat het me losliet)

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit genoeg

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit genoeg

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit genoeg

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit, nooit, nooit genoeg

En wat maakt het uit wat ik die avond heb gedaan?

En dan?

Misschien had Luna het bij het juiste eind

En wat maakt het uit of ik levend terugkom?

En dan?

'Ik heb tenminste de kracht om te vechten'

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit genoeg

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit genoeg

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit genoeg

Te veel, te veel, te veel, te veel, te veel

Nooit, nooit, nooit genoeg

Een ander jaar;

honderd vlaggen in een veld

Op een dag voelde ik dat het me losliet

Een ander jaar;

honderd vlaggen in een veld

Op een dag voelde ik dat het me losliet

Honderd vlaggen in een veld

Op een dag voelde ik dat het me losliet

Een ander jaar;

honderd vlaggen in een veld

Op een dag voelde ik dat het me losliet