The End Of Love - Florence + The Machine

I feel nervous in a way that can’t be named

I dreamt last night of a sign that read «The end of love»

And I remember thinking

Even in my dreaming

It was a good line for a song

We were a family pulled from the flood

You tore the floorboards up

And let the river rush in

Not wash away, wash away

We were reaching in the dark

That summer in New York

And it was so far to fall

But it didn’t hurt at all

And let it wash away, wash away

In a moment of joy and fury I threw myself

From the balcony like my grandmother so many years before me

I’ve always been in love with you

Could you tell it from the moment that I met you?

We were a family pulled from the flood

You tore the floorboards up

And let the river rush in

Not wash away, wash away

We were reaching in the dark (Wash away)

That summer in New York (Wash away)

And was it so far to fall?

(Wash away)

You said it didn’t hurt at all

And let it wash away, wash away

And Joshua came down from the mountain

With a tablet in his hands

Told me that he loved me, yeah

And then ghosted me again

We were reaching in the dark

That summer in New York

And it was so far to fall

But it didn’t hurt at all

I let it wash away, wash away

Reaching in the dark (Wash away)

That summer in New York (Wash away)

And was it so far to fall?

(Wash away)

You said it didn’t hurt at all

And let it wash away, wash away

Ik voel me nerveus op een manier die ik niet kan benoemen

Ik droomde gisteravond van een bord met de tekst «Het einde van de liefde»

En ik herinner me dat ik dacht

Zelfs in mijn dromen

Het was een goede regel voor een nummer

We waren een gezin dat uit de zondvloed werd gehaald

Je scheurde de vloerplanken omhoog

En laat de rivier binnenstromen

Niet wegspoelen, wegspoelen

We bereikten in het donker

Die zomer in New York

En het was zo ver om te vallen

Maar het deed helemaal geen pijn

En laat het wegspoelen, wegspoelen

In een moment van vreugde en woede gooide ik mezelf

Vanaf het balkon zoals mijn grootmoeder zoveel jaren voor mij

Ik ben altijd verliefd op je geweest

Kun je het vertellen vanaf het moment dat ik je ontmoette?

We waren een gezin dat uit de zondvloed werd gehaald

Je scheurde de vloerplanken omhoog

En laat de rivier binnenstromen

Niet wegspoelen, wegspoelen

We reiken in het donker (Was weg)

Die zomer in New York (Wash away)

En was het zo ver om te vallen?

(Weg spoelen)

Je zei dat het helemaal geen pijn deed

En laat het wegspoelen, wegspoelen

En Jozua kwam van de berg af

Met een tablet in zijn handen

Vertelde me dat hij van me hield, yeah

En liet me weer ghosten

We bereikten in het donker

Die zomer in New York

En het was zo ver om te vallen

Maar het deed helemaal geen pijn

Ik laat het wegspoelen, wegspoelen

Reiken in het donker (wegspoelen)

Die zomer in New York (Wash away)

En was het zo ver om te vallen?

(Weg spoelen)

Je zei dat het helemaal geen pijn deed

En laat het wegspoelen, wegspoelen