Paramour (Die Leidenschaft bringt Leiden) - Fleshgod Apocalypse

Die Leidenschaft bringt Leiden!

— Wer beschwichtigt

Beklommnes Herz, das allzuviel verloren?

Wo sind die Stunden, überschnell verflüchtigt?

Vergebens war das Schönste dir erkoren!

Trüb ist der Geist, verworren das Beginnen;

Die hehre Welt, wie schwindet sie den Sinnen!

Da schwebt hervor Musik mit Engelschwingen

Verflicht zu Millionen Tön um Töne

Des Menschen Wesen durch und durch zu dringen

Zu überfüllen ihn mit ewger Schöne;

Das Auge netzt sich, fühlt im höhern Sehnen

Den Doppelwert der Töne wie der Tränen

Und so das Herz erleichtert merkt behende

Daß es noch lebt und schlägt und möchte schlagen

Zum reinsten Dank der überreichen Spende

Sich selbst erwidernd willig darzutragen

Da fühlte sich — o daß es ewig bliebe!

-

Das Doppelglück der Töne wie der Liebe

Passie brengt lijden!

— Wie kalmeert

Verdrukt hart dat al te veel verloor?

Waar zijn de uren, te snel gegaan?

Tevergeefs is de mooiste voor jou gekozen!

De geest is saai, het begin verward;

De edele wereld, hoe verdwijnt die uit de zintuigen!

Muziek met engelenvleugels zweeft voort

Toegewijd aan miljoenen tonen

Om door en door de essentie van de mens te dringen

Om hem te overstromen met eeuwige schoonheid;

Het oog maakt zichzelf nat, voelt in het hogere verlangen

De dubbele waarde van tonen en tranen

En dus merkt het hart opgelucht behendig op

Dat het nog steeds leeft en klopt en wil verslaan

Bedankt voor de gulle donatie

Zelfreactie bereid om te exposeren

Toen voelde het - o, dat het voor altijd zou blijven!

-

Het dubbele geluk van tonen en van liefde