Third of May / Ōdaigahara - Fleet Foxes

Light ended the night, but the song remained

And I was hiding by the stair, half here, half there, past the lashing rain

And as the sky (e) would petal white

Old innocent lies came to mind

As we stood, congregated, at the firing line

Night ended the fight, but the song remained

And so I headed to the wall, turned tail to call to the new domain

As if in the sight of sea, you’re suddenly free, but it’s all the same…

Oh, but I can hear you, loud in the center

Aren’t we made to be crowded together, like leaves?

Was I too slow?

Did you change overnight?

Second son, on the other line…

Now, back in our town as a castaway

I’m reminded of the time it all fell in line, on the third of May

As if it were designed, painted in sand to be washed away

Oh, but I can hear you, loud in the center

Aren’t we made to be crowded together, like leaves?

Was I too slow?

Did I change overnight?

Second son, for the second time…

Can I be light and free?

If I lead you through the fury will you call to me?

And is all that I might owe you carved on ivory?

But all will fade.

All I say.

All I needed

As a flash in the eye, I wouldn’t deny, all receded

Life unfolds in pools of gold

I am only owed this shape if I make a line to hold

To be held within one’s self is deathlike, oh I know

But all will be, for mine and me, as we make it

And the size of the fray, can’t take it away, they won’t make it

I was a fool

Crime after crime to confess to

But I hold the fleet angel, she’ll bless you

Hold fast to the wing.

Hold fast to the wing

Het licht maakte een einde aan de nacht, maar het lied bleef

En ik verstopte me bij de trap, half hier, half daar, voorbij de striemende regen

En zoals de lucht (e) wit zou zijn

Er kwamen oude onschuldige leugens in me op

Terwijl we samen aan de vuurlinie stonden,

De nacht maakte een einde aan het gevecht, maar het lied bleef

En dus ging ik naar de muur, draaide de staart om naar het nieuwe domein te bellen

Alsof je in het zicht van de zee bent, ben je ineens vrij, maar het is allemaal hetzelfde...

Oh, maar ik kan je horen, luid in het midden

Zijn we niet gemaakt om samen te zitten, zoals bladeren?

Was ik te traag?

Ben je 's nachts veranderd?

Tweede zoon, aan de andere lijn...

Nu, terug in onze stad als een schipbreukeling

Ik moet denken aan de tijd dat het allemaal op één lijn viel, op 3 mei

Alsof het is ontworpen, geschilderd in zand om weggespoeld te worden

Oh, maar ik kan je horen, luid in het midden

Zijn we niet gemaakt om samen te zitten, zoals bladeren?

Was ik te traag?

Ben ik van de ene op de andere dag veranderd?

Tweede zoon, voor de tweede keer...

Mag ik licht en vrij zijn?

Als ik je door de woede leid, bel je me dan?

En is alles wat ik je verschuldigd ben in ivoor gesneden?

Maar alles zal vervagen.

Alles wat ik zeg.

Alles wat ik nodig had

Als een flits in het oog, zou ik niet ontkennen, allemaal teruggetrokken

Het leven ontvouwt zich in poelen van goud

Ik ben deze vorm alleen verschuldigd als ik een lijn maak om vast te houden

In jezelf worden vastgehouden is dodelijk, oh ik weet het

Maar alles zal zijn, voor mij en mij, zoals we het maken

En de grootte van de strijd, kan het niet wegnemen, ze zullen het niet halen

Ik was een dwaas

Misdaad na misdaad om te bekennen

Maar ik houd de vloot engel vast, ze zal je zegenen

Houd je vast aan de vleugel.

Houd vast aan de vleugel