The Locust - Fit For An Autopsy

Swarming in the streets.

Pulsing in the blood of late night locusts

The sound of broken teeth and fingernails scraping on brick walls

Piercing bones with worthless cures.

In between the tremors.

To subdue

The necessity of living, only to return when the lights go out again

Peel the skin back from my face.

Revel in the disease.

Drink from the

Rivers of rust.

Take shelter inside this house of overwhelming

Distress and disregard.

Hollow your soul with needles.

Pray for your

Own end.

While you wait for the pain to go away, every one else is

Watching you fade away.

Losing faith in hope and sleeping in the

Waste.

Product of a decaying race.

Heir to the throne of sympathetic

Apathy.

Purveyor of post traumatic medicinal practices.

If there ever

Was an end in sight, you would only find it in an over dosage when you

Weren’t even searching for it.

The roaches come when the lights go

Out.

The locusts feed when our time runs out

Zwermen in de straten.

Pulserend in het bloed van nachtsprinkhanen

Het geluid van gebroken tanden en vingernagels die over bakstenen muren schrapen

Botten doorboren met waardeloze kuren.

Tussen de trillingen door.

Te onderwerpen

De noodzaak om te leven, alleen om terug te keren als het licht weer uitgaat

Trek de huid van mijn gezicht.

Geniet van de ziekte.

Drink uit de

Rivieren van roest.

Zoek beschutting in dit huis van overweldiging

Nood en minachting.

Hol je ziel uit met naalden.

Bid voor je

Eigen einde.

Terwijl u wacht tot de pijn weggaat, is de rest dat ook

Je zien verdwijnen.

Het vertrouwen in de hoop verliezen en slapen in de

Afval.

Product van een rottende race.

Erfgenaam van de troon van sympathie

Apathie.

Leverancier van posttraumatische medicinale praktijken.

Als er ooit

Was het einde in zicht, je zou het pas in een overdosis vinden als je

We waren er niet eens naar op zoek.

De kakkerlakken komen als de lichten uitgaan

Uit.

De sprinkhanen voeden zich als onze tijd om is