Electric City - Firewater

You were thrown into a tin can

And you learned how to beg and borrow

And you grew into a thin man

In the land of success, sin and sorrow

Now you’re sleeping in a suitcase

With a pill bottle for a pillow

When you’re hanging by a shoelace

It can get to be hard to swallow

When you’re spinning on the subway

Naked lights dancing on the river

No you’re never gonna leave her

Though you think someday that you might forgive her

Slipping into a slow dive

Cold black water makes you follow

Swimming into a spiral

Still you’re singing

Shine, electric city, shine

In the cool of your emptiness

Around the curve of your spine

Come on and shine, electric city, shine

Like six thousand wings in the sky

Over the scene of the crime

When you come to an ending

Never reaching no conclusion

And you’re sick of bending

And nursing every fresh contusion

When you’re lying in the soft arms

Of a silent ambulance that’s speeding

And you’re trying to tell the doctor that it’s only a broken heart

You don’t have to be a soldier to fight

But you’d better have a killer in you

You don’t have to be a poet to die

It’s the little things that kill you

Everybody gets a bad break

A little hit of pain and sorrow

Just forget about tomorrow

Keep on singing

Shine, electric city, shine

From the back of the cold beyond

Out to the end of the line

Come on and shine, electric city, shine

Like the sun in a hurricane’s eye

Diamonds drowning in brine

Come on and shine

Shine

Shine

Shine

Je bent in een blik gegooid

En je leerde bedelen en lenen

En je groeide uit tot een magere man

In het land van succes, zonde en verdriet

Nu slaap je in een koffer

Met een pillenflesje voor een kussen

Wanneer je aan een schoenveter hangt

Het kan moeilijk worden om door te slikken

Als je ronddraait in de metro

Naakte lichten dansen op de rivier

Nee, je verlaat haar nooit

Hoewel je denkt dat je haar op een dag zou kunnen vergeven

In een langzame duik glijden

Koud zwart water laat je volgen

Zwemmen in een spiraal

Toch zing je

Glans, elektrische stad, glans

In de koelte van je leegte

Rond de ronding van je ruggengraat

Kom op en schijn, elektrische stad, schijn

Als zesduizend vleugels in de lucht

Boven de plaats delict

Wanneer je tot een einde komt

Nooit tot geen conclusie komen

En je bent het zat om te buigen

En elke nieuwe kneuzing verzorgen

Als je in de zachte armen ligt

Van een stille ambulance die te hard rijdt

En je probeert de dokter te vertellen dat het maar een gebroken hart is?

Je hoeft geen soldaat te zijn om te vechten

Maar je kunt maar beter een moordenaar in je hebben

Je hoeft geen dichter te zijn om te sterven

Het zijn de kleine dingen die je doden

Iedereen krijgt een slechte pauze

Een beetje pijn en verdriet

Vergeet morgen maar

Blijf zingen

Glans, elektrische stad, glans

Van de achterkant van de kou daarbuiten

Uit tot het einde van de regel

Kom op en schijn, elektrische stad, schijn

Als de zon in het oog van een orkaan

Diamanten verdrinken in pekel

Kom op en schitter

Schijnen

Schijnen

Schijnen