Mission Bells - Fighting Gravity

Maybe tonight, maybe tomorrow, maybe 3 a.m., I will recall the sound

Of the little ones so quiet as you turned to make your way back home

Everybody wondered, everybody here decided

Maybe if the rains had come to wash my face I’d be okay, but then

I heard the mission bells calling out your name again

I wondered what could be owing to that thought again

Maybe tonight, maybe tomorrow, maybe 5 a.m., a stone will fall and you

Will see the morning sun so bright as you turn to face the only star

Everybody called out, everybody held together

Maybe if the thought of you would disappear I’d be okay, but then

All I want is a shoulder to lean on me, all I need is a friend

All I want is for someone to feel like me 'cause I don’t feel like a

Friend

Could be tonight, maybe tomorrow, can I once again try and recall the

Sound

Of the universe so quiet in the autumn of our innocence

Everybody wondered, everybody understood

If only I could get to where I am for once I’d be okay, but then

Misschien vanavond, misschien morgen, misschien 3 uur, zal ik me het geluid herinneren

Van de kleintjes die zo stil waren toen je je omdraaide om terug naar huis te gaan

Iedereen vroeg zich af, iedereen hier besloot

Misschien als de regen was gekomen om mijn gezicht te wassen, zou ik in orde zijn, maar dan

Ik hoorde de missieklokken je naam weer roepen

Ik vroeg me af wat er weer aan die gedachte zou kunnen zijn?

Misschien vanavond, misschien morgen, misschien 5 uur, zal er een steen vallen en jij

Zal de ochtendzon zo helder zien als je je omdraait om naar de enige ster te kijken

Iedereen riep, iedereen hield elkaar vast

Misschien als de gedachte aan jou zou verdwijnen, zou ik het goed vinden, maar dan

Alles wat ik wil is een schouder om op me te leunen, alles wat ik nodig heb is een vriend

Het enige wat ik wil is dat iemand zich voelt zoals ik, want ik voel me geen

vriend

Kan vanavond zijn, misschien morgen, kan ik nogmaals proberen de

Geluid

Van het universum zo stil in de herfst van onze onschuld

Iedereen vroeg zich af, iedereen begreep het

Als ik maar voor één keer kon komen waar ik nu ben, zou ik in orde zijn, maar dan