Love This Time - Field Study

He ran away up North

And got himself a job baking bread til dawn.

He’d walk home in the riot of the colours.

And though he missed her fearsome

In these mornings he was calm, just following the river home.

The town would wake up and he’d sleep some.

And there appeared the Borealis lights.

And that where he will put his heart tonight

And that’s all he could hope for was love this time

That spring the ice cracked.

It made such a thundering racket.

It also marked the passing of the winter’s hefty fine.

The sound it made went oh

It was December snow and forty below and the sheer surviving it.

This was where he was steered by some fix put in his choices.

The gifts he got, the subtle and not, would in time grow in strength in him.

Yesterday was just noise between girls and the boys

And something else in his place was him.

And this is how it was turning out.

Hij rende weg naar het noorden

En kreeg een baan om brood te bakken tot het ochtendgloren.

Hij zou naar huis lopen in de oproer van de kleuren.

En hoewel hij haar angstaanjagend miste

In deze ochtenden was hij kalm, hij volgde gewoon de rivier naar huis.

De stad zou wakker worden en hij zou wat slapen.

En daar verschenen de Borealis-lichten.

En dat waar hij vanavond zijn hart zal leggen

En dat was alles waar hij op kon hopen, deze keer was liefde

Dat voorjaar barstte het ijs.

Het maakte zo'n donderend lawaai.

Het markeerde ook het passeren van de forse boete van de winter.

Het geluid dat het maakte ging oh

Het was decembersneeuw en veertig graden beneden en de zeeg overleefde het.

Dit was waar hij werd gestuurd door een fixatie in zijn keuzes.

De gaven die hij kreeg, de subtiele en niet, zouden na verloop van tijd in hem sterker worden.

Gisteren was het gewoon lawaai tussen meisjes en jongens

En iets anders in zijn plaats was hij.

En dit is hoe het bleek.