Homens e Anjos - Fernando & Sorocaba

Eu vivo no chão, ela tem asas

Sou a escuridão, ela é iluminada

Ela é tudo, eu sou quase nada

Homens e anjos

Sou tão comum, ela é diferente

Sou tão ciumento, mas anjos não mentem

Morro por ela, ela vive pra gente

Homens e anjos

Um raio e um arcos íris, dividindo o mesmo céu

Belezas tão diferentes, pintadas num só papel

Vencemos o impossível com a força do coração

Parece estranho, mas nós nos amamos

Homens e anjos

Os nossos caminhos se encontravam

Talvez foi destino, talvez o acaso

O doce o amargo, a pureza e o pecado

Homens e anjos

Um raio e um arcos íris, dividindo o mesmo céu

Belezas tão diferentes, pintadas num só papel

Vencemos o impossível com a força do coração

Parece estranho, mas nós nos amamos

Homens e anjos

Homens e anjos

Um raio e um arcos íris, dividindo o mesmo céu

Belezas tão diferentes, pintadas num só papel

Vencemos o impossível com a força do coração

Parece estranho mas, nós nos amamos

Homens e anjos

Eu vivo no chão, ela tem asas

Sou a escuridão, ela é iluminada

Ela é tudo, eu sou quase nada

Homens e anjos

Ik woon op de grond, ze heeft vleugels

Ik ben het donker, het is verlicht

Zij is alles, ik ben bijna niets

mannen en engelen

Ik ben zo gewoon, zij is anders

Ik ben zo jaloers maar engelen liegen niet

Ik sterf voor haar, zij leeft voor ons

mannen en engelen

Een bliksemschicht en een regenboog, die dezelfde lucht delen

Zo verschillende schoonheden, geschilderd op een enkel papier

We overwinnen het onmogelijke met de kracht van het hart

Het lijkt vreemd maar we houden van elkaar

mannen en engelen

Onze paden ontmoetten elkaar

Misschien was het het lot, misschien een kans

Het zoete, het bittere, de zuiverheid en de zonde

mannen en engelen

Een bliksemschicht en een regenboog, die dezelfde lucht delen

Zo verschillende schoonheden, geschilderd op een enkel papier

We overwinnen het onmogelijke met de kracht van het hart

Het lijkt vreemd maar we houden van elkaar

mannen en engelen

mannen en engelen

Een bliksemschicht en een regenboog, die dezelfde lucht delen

Zo verschillende schoonheden, geschilderd op een enkel papier

We overwinnen het onmogelijke met de kracht van het hart

Het lijkt vreemd maar we houden van elkaar

mannen en engelen

Ik woon op de grond, ze heeft vleugels

Ik ben het donker, het is verlicht

Zij is alles, ik ben bijna niets

mannen en engelen